انتخاب درست، وظیفه، دستور قران (قسمت اول)

ظ

در قران کریم آیاتی داریم که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم اشاره به انتخابات و شرکت مردم در آن دارند. از شیوه درست انتخاب کردن تا شرکت در انتخابات و همچنین توجه ویژه به نیروی جوان و کار آمد.

قران کریم می فرماید مسئولیت ها و مناصب  در همه عرصه ها، در جامعه اسلامی و امت اسلام، بر اساس شایسته سالاری توزیع می شود و قوم و قبیله  و نژاد و خون ، قدرت و ثروت و... نمی تواند معیار و ملاک انتخاب  و عامل شایستگی شخص در تصدی  مشئولیت و منصبی باشد و بر اساس معیارهای قرانی راهکار مفید همین است.

چند نکته

نکته اول:

در زندگی اجتماعی کسانی را بپذیریم که به دستورات الهی نزدیکتر باشند و با ایمان افراد همخوانی داشته باشد و بدون تسلط شیطان بر خرد و عقیده او فرد را انتخاب نماییم.

چرا که خداوند در سوره ی یوسف علیه السلام می فرماید: ان النفس لاماره بالسوء الا ما رحم ربی. نفس انسان را وادار به گناه می کند مگر اینکه خداوند رحم کند و اوراهدایت نماید.

طبق این آیه  حضرت یوسف دو سیاست را  قبل از عهده دار شدن وزارت و صدارت مصردنبال می کرد.

یکی سیاست نفس که همان تقواست

دوم سیاست منزل است که همان تقویت و تربیت خود و زندانیان در طول 14 سال زندگی در زندان است.

نکته دوم

قران انسانها را به مشورت کردن و رای گرفتن از یکدیگر در زندگی اجتماعی فرا می خواند و به این امر مهم دعوت می کند و دستور می دهدو

چنانچه در ایه 159 سوره ال عمران می فرماید: و شاورهم فی الامر در کارها مشورت کن  و در ایه 38 سوره ی شوری که می فرماید: و امرهم شوری بینهم و کارهایشان را به طریق مشورت  در میان آن ها صورت می گیرد. که این ایات اشاره مستقیم به برگزاری انتخابات و شرکت در این امر مهم دستورمی دهد.

نکته سوم:

روزی که انسان در انتخابات یا راهپیمایی شرکت می کند از منظر قران چه روزی است؟

قران کریم در این باره می فرماید: الیوم یئس الذین کفروا من دینکم روزی است که در ان دشمنان از شما ناامید می شوند و از شما ناراحت می شوند.

نکته چهارم:

طبق ایه 247 سوره ی بقره  وظیفه داریم در برابر انتخابی که قرار است بکنیم وظایفی داریم که به شرح زیر است:

خداوند در این می فرماید: ان الله اصطفی علیکم و زاده بسطه فی العلم و الجسم و الله  یوتی من یشاء والله واسع علیم .

1. انتخابمون تنها برای رضای خدا  و مصلحت اسلامی (جامعه و کشور)باشد.
2. در انتخاب هیچ انگیزه ای غیر از انتخاب اصلح  که تنها راه حاکمیت صالحان است، مداشته باشیم.
3. شناخت کافی فرد مورد نظر از نظر: دیانت، شجاعت، صداقت، امانت داری، آگاه بودن نسبت به مسئولیتی که قرار است بپذیرد، میزان کارایی، ویژگی های اخلاقی و....
4. به ظواهر و تجملات و زرق و برق اهمیت ندهیم و خیره نشویم که کار فرعونی است. فرعون می‌گفت: «أَلَیْسَ لِی مُلْکُ مِصْرَ وَهَـذِهِ الْأَنْهَارُ تَجْرِی مِن تَحْتِی» (زخرف/51) آیا حکومت مصر از آن من نیست، و این نهرها تحت فرمان من جریان ندارد؟ «أَمْ أَنَا خَیْرٌ مِّنْ هَـٰذَا الَّذِی هُوَ مَهِینٌ وَلَا یَکَادُ یُبِینُ» (زخرف/52) مگر نه این است که من از این مردی که از خانواده و طبقه پستی است و هرگز نمی‌تواند فصیح سخن بگوید برترم؟ فرعون موسی را به دلیل چوپانی و لکنت زبان مسخره می‌کرد و خود را برتر از او می‌پنداشت.(عدم توجه به پول و ثروت شخص)
5. از هر نیرویی استفاده نکنیم. قرآن می‌گوید: اگر بعضی به جبهه بیایند، اسباب دردسر هستند. بهتر است، نیایند. «لَوْ خَرَجُوا فِیکُم مَّا زَادُوکُمْ إِلَّا خَبَالًا» (توبه/47) اگر آنها همراه شما (بسوی میدان جهاد) خارج می‌شدند، جز اضطراب و تردید، چیزی بر شما نمی‌افزودند. یا در جای دیگر می‌فرماید: «وَمَا کُنتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّینَ عَضُدًا» (کهف/51) من از افراد منحرف بازو نمی‌گیرم.  به همین دلیل باید در انتخاب نیروها و افراد دقت داشته باشیم و با معرفی و سفارش و این‌ها نیروها را انتخاب نکنیم.(اطرافیانی که مشکل دار هستند و تخریب و...)
6. به هر شعاری شاد نشویم. نزد یعقوب آمدند و گفتند: یوسف را به ما بسپار.  «وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ» (یوسف/12) ما حافظ او هستیم. اما همین‌ها یوسف را در چاه انداختند. خود ابلیس به آدم و حوا گفت: از این میوه بخوردید که «إِنِّی لَکُمَا لَمِنَ النَّاصِحِینَ» (اعراف/2) من خیرخواه شما هستم.  (وعده پول و پست و مقام و استخدام و...)
7. به هر توجیهی اعتماد نکنیم. بعضی دائماً کارها و اشتباهاتشان را توجیه می‌کنند. به بت‌پرست‌ها می‌گفتند: چرا بت می‌پرستید؟ می‌گفتند: «إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا» (زخرف/22) نیاکان ما هم بت می‌پرستیدند.(مراقب باشیم به هر توجیهی قانع نشویم. مثلا شخص بگوید چون خانه چند میلیاردیم  یا فلان ماشین رو دارم یا فلان جا زندگی می کنم به این خاطر... اینها فقط گول زدنی بیش نیست)

ادامه دارد...

تهیه و تنظیم: سیدابوالفضل رضوی طباطبایی