خاتمی عزت‌نفس داشت و خاکستری می‌پوشید!

روزنامه اصلاح طلب شرق در گزارشی در خصوص لباس روسای جمهوری اسلامی ایران، انواع و اقسام تعریف و تمجیدها را از خاتمی انجام داده و او را شیک پوش ترین رییس جمهور کشور نامیده است. نکته جالب اینکه این روزنامه خاکستری پوشیدن خاتمی را ابتدا حاصل اعتماد به نفس او خوانده و سپس نتیجه گرفته است که خاتمی پیش از ریاست‌جمهوری روی عزت‌نفس خود کار کرده بود!


این روزنامه نوشته است: خاتمی در میان روسای جمهوری ایران، امضای شیک‌پوشی را از آن خود کرده است. او در بیشتر نشست‌های بین‌المللی و در اولین اجلاس نیویورک که شرکت داشت عبایی به رنگ شکلاتی را در ترکیب لباس‌های خود استفاده کرد. او با انتخاب این رنگ، کوشید معنایی از شیک‌پوشی روحانیت، مدیری منضبط، دقیق، آرام و صاحب گفتمان را به مخاطبان ارایه دهد. او در بیشتر مواقع رنگ کرم روشن هم می‌پوشید که پرفرکانس‌ترین انگیزه‌های او در انتخاب‌هایش، تلاش او برای متمایز و ممتازبودن و مدرن به‌نظررسیدن بود. خاتمی همیشه از رنگ‌روشن به ویژه کرم در پوشش خود استفاده کرده و شلوار و کفش می‌‎پوشید. شیک‌پوشی را شهیدبهشتی باب کرد. او به جای نعلین، کفش می‌پوشید. خاتمی از دکتر بهشتی الگوبرداری ‌کرد.  خاتمی در دوران ریاست‌جمهوری خود، بسیار لباده کرم‌رنگ می‌پوشید و عبای قهوه‌ای سوخته بر دوش می‌انداخت. این ترکیب، هم زیبا بود هم آرام‌بخش. خاتمی مانند بسیاری از روحانیون، «خاچیه» هم می‌پوشید. خاچیه مختص علماست. بافت آن مثل فرش است و توسط زنان شوشتری و نجفی دستباف می‌شود. خاچیه به عبای نجفی هم معروف است و قابل شست‌وشو نیست، بسیار گران‌قیمت است و فلسفه پوشیدن آن هم به‌دلیل نازک‌بودن بیش از حد و گرماگیری آن است. از سویی نشانه شیک‌پوشی علما هم محسوب می‌شود. این عبا به دلیل شکیل‌بودن و دستبافت بودن، هم نمادی از شیک‌پوشی و مدرن‌بودن است و هم بسیار نازک، سبک و خنک.
خاتمی زیاد رنگ خاکستری می‌پوشید. این رنگ نشانه اعتماد‌به‌نفس است. نشانه این است که خاتمی پیش از ریاست‌جمهوری روی عزت‌نفس خود کار کرده و خوب توانسته این اعتمادبه‌نفس را نشان دهد. خاکستری و طوسی، رنگی که غالب انتخاب‌های خاتمی را دربر داشت و طیف رنگی محبوب او بود، نشانه خنثی‌بودن و بی‌طرفانه رفتارکردن اوست. او در تلاش برای تحقق گفتمان سیاسی‌اش که همان گفت‌وگوی تمدن‌هاست، می‌کوشید اعتمادسازی کند. طوسی، رنگ اعتماد است. او برای تحقق «به من اعتماد کنید و من به شما اعتماد می‌کنم» تلاش می‌کرد و همیشه در رنگ‌هایی که انتخاب می‌کرد بر دوطرفه‌بودن این اعتماد تصریح داشت.