عربستان را فراموش کنیم

پادشاه عربستان این روزها تعابیر گستاخانه‌ای درباره «دولت ایران» به کار می‌برد چرا که نگران است موقعیت خود را در میان دیگر کشورهای عرب از دست بدهد و به دنبال یک دشمن فرضی برای حفظ جایگاه خود می‌گردد لذا در برابر شیعه گرایی ایران یک نوع افراطی‌گری در پیش گرفته که منجر به جنایات گروه داعش شده است. در چنین شرایطی استفاده از ظرفیت فردی مثل آقای هاشمی نیز بعید است تغییری در سیاست این کشور پدید آورد. امروز نه عبدا...آن عبدا... است و نه هاشمی دیگر تمایل دوران ریاست جمهوری خود را دارد.

 

 

وقتی در داخل کشور مخالفان ایشان تا این حد علنی سیاست‌های او را زیر سوال می‌برند، طبیعی است که به اعتبار بین‌المللی او نیز ضربه وارد می‌شود و در چنین موقعیت‌هایی دیگر نمی‌توان انتظار آن اثرگذاری پیشین را داشت. از سویی دیگر اصلا دعوای عربستان با ایران بر سر شخص نیست و هدف عربستان از بازی کاهش قیمت نفت را باید در جایی دیگر جست‌وجو کرد. در واقع بازنده اصلی این کاهش قیمت نفت، روسیه است که روزانه 10تا 11 میلیون بشکه صادرات دارد و هدف اصلی این کاهش قیمت نیز تنبیه روسیه بوده است.

 

 

بر اساس برخی گزارش‌ها عربستان حدود 900میلیارد دلار ذخیره ارزی دارد و می‌تواند مدت‌ها در برابر این کاهش قیمت مقاومت کند اما دولت ایران به خاطر محدودیت‌ها و بحران‌های دولت‌های نهم و دهم، در فروش نفت با مشکلاتی مواجه است و باید به جای مذاکره با عربستان مشکل خود را در جایی دیگر حل و فصل کند. اگر ایران می‌خواهد از این بحران‌ها خارج شود بهتر است خصومت خود را با کشورهایی که دارای منطق هستند اصلاح کند و ابدا به سمت کشورهایی که از تروریسم حمایت می‌کنند و در داخل کشور خود به سرکوب مردم می‌پردازند گام برندارد.

 

 

امروز کشورهای 1+5 طرف اصلی مذاکره با ایران هستند و اگر بپذیریم در به وجود آمدن این سوءتفاهم‌ها در مقطعی از زمان برخی رفتارهای ما نیز سهیم بوده است، رسیدن به تفاهم کار دشواری نیست. ایران ملتی بزرگ است که نخبگان آن در سراسر جهان نفوذ دارند و به قدری توانایی‌های انسانی، اقتصادی و فرهنگی دارد که بدون نیاز به عربستان نیز کار خود را پیش ببرد و نیاز به همراهی کشوری که در عرصه جهانی فقط پول دارد، نداشته باشد.

 

منبع : آرمان