تصاویر/ حاج قاسم در جلسه حشدالشعبی

مجموعه تصاویر حاج قاسم سلیمانی در جلسه حشدالشعبی در عراق

عکس فراموش نشدنی قبل از عملیات والفجر ۸

عکسی زیبا و فراموش نشدنی از سرداران و فرماندهان دفاع مقدس، قبل از عملیات والفجر ۸ در سال ۱۳۶۴، که بسیاری از آنان به شهادت رسیدند.

شهید مدافع حرم که حاضر نشد به حرم حضرت عباس(ع) برود + عکس

کی از همرزمان شهید شهریاری گفت: این شهید آخرین باری که به کربلا رفته بود مصادف با اربعین بود، هرچی اصرار کردیم بیا حرم حضرت ابوالفضل العباس(ع) نیامد. چون احساس خجالت می کرد.

ناگفته‌های یک سردار از نماز شب‌های حاج قاسم

 سردار حسین معروفی شامگاه سه‌شنبه در مراسم گرامیداشت سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی و شهدای سانحه هوایی در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان با بیان اینکه مجلس شهدا، مجلس پیروزی‌های انقلاب اسلامی است، اظهارداشت: عزت، مردانگی، شرف و بزرگی می‌تواند انسان‌ها را به سعادت برساند که در محافل و مجالس شهدا به آن پرداخته می‌شود.

وی با بیان اینکه دانشگاهیان فرماندهان و افسران جنگ نرم به شمار می‌روند، خطاب به استادان و دانشجویان گفت: شما باید در جبهه جنگ نرم و در دفاع از انقلاب و ارزش‌های آن بیش از گذشته فعال باشید.

فرمانده سپاه نینوای استان با گرامیداشت یاد و خاطره سردار رشید اسلام، شهید حاج قاسم سلیمانی خاطرنشان کرد: شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی و مجاهد شهید ابومهدی المهندس را نباید یک فرد دید بلکه آنها شهدای بزرگوار یک مکتب هستند.

وی با تأکید بر ولایتمداری شهید سلیمانی ادامه داد: شهید سلیمانی سربازی خوب برای اسلام و بنده‌ای ناب برای خداوند متعال بود که به حقش یعنی شهادت رسید. او در راه دفاع از اسلام انقلاب به درستی پیش رفت، از امام جامعه جلو نزد و عقب نیفتاد که همین مصداق بازر ولایتمداری بود.

سردار معروفی با اشاره به اخلاص شهید سلیمانی افزود: بارها گفتم طی سال‌ها رفاقت با حاج قاسم هیچ وقت ندیدم نماز شب شهید سلیمانی قطع شود. آنهم نه نماز شبی عادی، نماز شب‌های او همیشه با ناله و اشک و اندون به درگاه خدا بود. من با شهید سلیمانی رفت و آمد داشتم حتی بارها در منزل‌شان خوابیدم، اتاق مهمانان با اتاق حاج قاسم فاصله داشت اما من با اشک‌ها و صدای ناله‌های او برای نماز بیدار می‌شدم.

وی بیان داشت: در کجای دنیا سراغ دارید یک سرلشکر نظامی یک عارف حقیقی باشد؟ او در مکاتبات خود به نیروهایش با رفاقت و صمیمیت قلم می‌زد.

فرمانده سپاه نینوای استان با بیان اینکه مبتکر برگزاری کنگره‌های شهدا در سراسر کشور شهید سلیمانی بود، گفت: سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی تمام سخنان خود را در یادواره شهدا عنوان می‌کرد، به دشمنان در یادواره‌های شهدا می‌تاخت‌، به دوستان در یادواره شهدا تذکر می‌داد.

وی در بخش دیگر سخنانش به جهاد در راه خدا در جبهه جنگ نرم اشاره کرد و افزود: جهاد فقط جنگیدن در عرصه‌های نظامی با اشرار و دشمنان نیست و امروز زمان جهادی دیگر یعنی مقابله با دشمن در فضای مجازی است که در پی دور کردن فرهنگ ایثار و شهادت از ماست.

منبع: تسنیم

ناگفته «شهید» حاج قاسم سلیمانی از «شهید» حاج احمد متوسلیان

حمید داودآبادی، رزمنده و نویسنده دفاع مقدس در جدیدترین مطلبش در فضای مجازی نوشت:

یادداشت منتشر نشده از شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی

سردار بزرگ مقاومت و نماد مبارزه با نظام سلطه، سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی در یادداشتی به برادرزاده‌اش که برای نخستین بار منتشر شده، می‌نویسد:

قُرص‌های حاج قاسم

 «سیدابوالحسن موسوی طباطبایی» در یادداشتی در «روزنامه کیهان» نوشت:

نماهنگ زیبای سردار دلها

دانلود

عکس کمتر دیده شده از سپهبد سلیمانی

من همان شهیدِ قبر وسطی در بوستان نهج‌البلاغه هستم!

 زندگی و شهادت هر شهیدی ناگفته‌های زیادی دارد که دل‌های عاشقان را مشتاق شنیدن می‌کند.

عکس/ لحظه شهادت شهید شیرودی

قسمتی از وصیت شهید شیرودی: "هنگامی که پرواز می‌کنم احساس می‌کنم همچون عاشق به سوی معشوق خود نزدیک می‌شومودر بازگشت هرچند پرواز موفقیت آمیز بوده باشد مقداری غمگین هستم چون احساس می‌کنم هنوز خالص نشده‌ام تا به سوی خداوند برگردم. "
 

مَردی به نام مجید

 مسعود پیرهادی در روزنامه «رسالت» سرمقاله شماره امروز درباره تجلیل و تمجید از مردانگی شهید بزرگ و عزیز «مجید قربانخانی» نوشت:

ماجرای معتادی که کارش به شهادت رسید! +عکس

جوانی چهارشانه و بلند قامت بود، اما با دیدنش، متوجه اعتیادش می‌شدی، برایم سؤال شده بود که چطور پا به گردان گذاشته که متوجه شدم کار کار مرتضی بوده است.

اگر خداوند مقام شفاعت را به من حقیر اعطا کند قول می‌دهم شفاعت شما را بکنم

شهید سعید علی‌مددی شهید ۱۸ ساله تهرانی است که پیکر وی بعد از گذشت ۳۲ سال پیدا شد.

رهبر انقلاب: در روایتگری شهدا اغراق نکنید

صفحه اینستاگرامی دفاع مقدس با انتشار تصویری قدیمی از رهبر معظم انقلاب، بیانات ایشان درباره موضوع راهیان نور و روایتگری شهدا را باز نشر داد.

اغراق ممنوع!

کسانی که در مناطق راهیان نور برای این مسافرین و کسانی که [به آنجا] میروند روایتگر حوادث هستند، امانت را در این روایتگری به‌طور کامل رعایت کنند. بنده با مبالغه کردن و اغراق‌گویی کردن و مانند اینها مخالفم؛ هیچ لزومی ندارد ما اغراق بکنیم، آنچه اتّفاق افتاده به قدر کافی شرافتمندانه و پُرانگیزه و جذّاب هست و لزومی ندارد ما همین‌طور یک چیزی به آن اضافه کنیم.

گاهی شنیده میشود که نقش امدادهای غیبی را به شکل عامیانه‌ای افزایش میدهند؛ خب امدادهای غیبی قطعاً وجود داشت، ما شاهد بودیم، میدانیم که امدادهای غیبی وجود داشت، منتها امداد غیبی به شکلهای عامیانه‌ای که گاهی اوقات تصویر میکنند نبود.

خدای متعال قطعاً کمک میکند؛ خدای متعال در جنگ بدر به فرشتگان خودش امر کرد که بروید از مجاهدین فی‌سبیل‌الله حمایت کنید، کمک کنید، خدای متعال همه‌جا این کار را برای انسانهای مخلص میکند، امّا ما در بیان این مطالب بایستی به اغراق و مبالغه و مانند اینها نیفتیم. ۱۳۹۶/۱۲/۱۹

تصویری زیبا از عملیات تفحص پیکرهای مطهر شهدا

تصویری زیبا از عملیات تفحص پیکرهای مطهر شهدا در منطقه زرباطیه عراق را مشاهده می کنید. 

آخرین سخن از وصیت‌نامه شهید باکری

۲۵ اسفند سالروز شهادت مهدی باکری فرمانده لشکر عاشورا است. از این رو  زنده نگهداشتن یاد و خاطره شهیدانی همچون مهدی باکری، کوچکترین رسالتی است که بر دوش ماست.

اگر «همت» نبود تکلیف «حججی» چه می‌شد؟

 حسین قدیانی در روزنامه وطن امروز نوشت:

پنج واحد درسی در مکتب شهدا

به یاد شهدایی که از سیم خاردار نفس عبور کردند

به طور قطع و یقین کسانی که سال های بعد از جنگ تحمیلی به این عرصه خاکی پا گذاشتند به خوبی نمی توانند سختی روزهای جنگ تحمیلی را درک کنند، البته کودکانی که از ترس بمباران های شیمیایی و حمله های هوایی و موشکی با ترس و دلهره بعد از صدای آژیر خطر به پناهگاه می رفتند به خوبی سختی آن ایام را به یاد دارند، در آن دوران غیرتمندانی از جنس آهن و فولاد بودند که برای دفاع از مال، و جان و ناموس این سرزمین علی اکبر وار به ندای رهبر خود لبیک گفتند و بدون هیچ گونه ترس و واهمه ای به مصاف با دشمن تا دندان مصلح شتافتند، جوانان شجاعی که عده ی زیادی از آنان در مظلومیت تمام به درجه رفیع شهادت نایل آمدند و به دیدار محبوب رفتند، هر چند مظلومیت آن جوانان تنها در آن دوران خلاصه نشد؛ چرا که برخی بی بصیرتان داخلی با عدم درک صحیح مقتضیات زمان دست بی مهری و اتهام را به سوی آنها دراز کردند.

نکته بسیار مهمی که تاریخ از یاد نخواهد برد 
نکته بسیار مهمی که هیچ گاه تاریخ انقلاب اسلامی از یاد نخواهد برد، این است که شهدای سرزمین ایران اسلامی مدافع حریم کشور اسلامی بودند، ایشان آغاز گر جنگ نبودند و تنها در مقام دفاع از جان و ناموس این سرزمین به پاخواستند، در واقع شهدای مدافع ایران اسلامی در جنگ و جهاد بر دشمن به این آیه شریف اقتدا کردند: «أُذِنَ لِلَّذینَ یُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَ إِنَّ اللَّهَ عَلى‌ نَصْرِهِمْ لَقَدیرٌ؛[1]به کسانى که جنگ بر آنان تحمیل گردیده، اجازه جهاد داده شده است؛ چرا که مورد ستم قرار گرفته ‌اند؛ و خدا بر یارى آنها تواناست.‌»

 هرچند که برخی بی بصیرتان داخلی سعی می کنند که جای مدافع و مهاجم را با هم عوض کنند، تا اینکه به نوعی جایگاه شهدای انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی را مخدوش کنند، ولی با این حال هیچگاه کودکان بی پناه و مادران داغدار و مصیبت دیده رشادت های آن سرافرازن تاریخ را فراموش نخواهند کرد و شهدای خود را لایق بشارت این آیه شریف می داند:
 «فَلْیُقاتِلْ فی‌ سَبیلِ اللَّهِ الَّذینَ یَشْرُونَ الْحَیاةَ الدُّنْیا بِالْآخِرَةِ وَ مَنْ یُقاتِلْ فی‌ سَبیلِ اللَّهِ فَیُقْتَلْ أَوْ یَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتیهِ أَجْراً عَظیماً [2] کسانى که زندگى دنیا را به آخرت فروخته‌ اند، باید در راه خدا پیکار کنند! و آن کس که در راه خدا پیکار کند، و کشته شود یا پیروز گردد، پاداش بزرگى به او خواهیم داد.»
 

هرچند که برخی بی بصیرتان داخلی سعی می کنند که جای مدافع و مهاجم را با هم عوض کنند، تا اینکه به نوعی جایگاه شهدای انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی را مخدوش کنند، ولی با این حال هیچگاه کودکان بی پناه و مادران داغدار و مصیبت دیده رشادت های آن سرافرازان تاریخ را فراموش نخواهند کرد.

دفاع ازمظلوم و مبارزه باظالم، یکی از اصول ومبانی شهدای انقلاب
شهدای غیور و جان برکف ایران اسلامی با نگاه ژرف و دقیق به آموزه های دینی و قرآنی برای دوری از ملامت قرآن کریم به دفاع از مظلوم بپاخواستند و مانع ظلم و ستم ابرقدرت های جهان شدند، ایشان ندای الهی را اجابت کردند که فرمود: «وَ ما لَکُمْ لا تُقاتِلُونَ فی‌ سَبیلِ اللَّهِ وَ الْمُسْتَضْعَفینَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ الْوِلْدانِ الَّذینَ یَقُولُونَ رَبَّنا أَخْرِجْنا مِنْ هذِهِ الْقَرْیَةِ الظَّالِمِ أَهْلُها وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ وَلِیًّا وَ اجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ نَصیراً؛[3]چرا در راه خدا، و (در راه) مردان و زنان و کودکانى که (به دست ستمگران) تضعیف شده‌اند، پیکار نمى‌کنید؟! همان افراد (ستمدیده‌اى) که مى‌گویند: «پروردگارا! ما را از این شهر (مکه)، که اهلش ستمگرند، بیرون ببر! و از طرف خود، براى ما سرپرستى قرار ده! و از جانب خود، یار و یاورى براى ما تعیین فرما!»

شهدای والا مقام ما با شناخت و معرفت به آموزه های دینی خود باور داشتند که اگر صدای مظلوم را بشنوند و با پانخیزند و جان خود را برای نجات آنان فدا نکنند بویی از مسلمانی نبرده اند؛ کما اینکه در منابع روایی نیز از پیامبر خوبی ها نقل شده است : «مَنْ أَصْبَحَ لَا یَهْتَمُّ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِینَ فَلَیْسَ مِنْهُمْ وَ مَنْ سَمِعَ رَجُلًا یُنَادِی یَا لَلْمُسْلِمِینَ فَلَمْ یُجِبْهُ فَلَیْسَ بِمُسْلِمٍ؛[4] پیغمبر صلى اللَّه علیه و آله فرمود: هر که صبح کند و به امور مسلمین همت نگمارد. از آنها نیست، و هر که بشنود مردى فریاد می زند «مسلمان ها بدادم برسید» و جوابش نگوید مسلمان نیست.

شهدا مانع گسترش ظلم  و عذاب در جهان
اگر شهدای ما با غیرت و دلیرمردی برای جلوگیری از ظلم ابرقدرت های جهان بر نمی خواستند آتش کینه دشمن تمام این سرزمین را در خود می سوزاند، شهدای ما به خوبی می دانستند که اگرروزی در مقابل ظالم نایستند باید منتظر این وعده حق باشند که درمنابع روایی از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و اله)  نقل شده است: «إِنَّ النّاسَ إِذا رَأَوُا الظّالِمَ فَلَمْ یَأْخُذوا عَلى یَدَیْهِ أَوْشَکَ أَنْ یَعُمَّهُمُ اللّه بِعِقابٍ مِنْهُ؛[5]مردم آنگاه که ظالم را ببینند و او را باز ندارند، انتظار مى‌ رود که خداوند همه را به عذاب خود گرفتار سازد.»

پنج واحد درسی در مکتب شهدا
شهدا در مسیر الهی که انتخاب کردند درس های فراوانی را به همگان آموختند درس های بزرگی که گوشه ای از سبک زندگی شهدا را برای ما ترسیم می کند:

1-خنثی بودن و بی تفاوتی ممنوع:  شهدا به ما آموختن که در برابر طاغوتیان و ابرقدرت های متخاصم هیچ گاه نباید بی تفاوت و خنثی بود، ایشان با اقتدا به شهدای سرافراز کربلا به همگان آموختن که مردن با عزت بهتر از زندگی با ذلت است: ابن شهر آشوب در مناقب از امام حسین(علیه السلام) این چنین نقل می کند: «مَوتٌ فی عِزٍّ، خَیرٌ مِن حَیاةٍ فی ذُلٍّ؛[6] «مرگ در عزّت، بهتر از زندگى در ذلّت است.»

2-بهترین مسیر مُردن  شهدای انقلاب و جنگ تحمیلی به همگان انتخاب بهترین مرگ را آموخته، آنان خوب می دانستند که بهترین مرگ مردن در راه خدا و در مسیر جهاد حق علیه باطل است، در منابع در عظمت این نوع مردن نقل شده است: «أَشْرَفَ الْقَتْلِ قَتْلُ الشُّهَدَاء؛[7] والاترین قتل، کشته شدن شهیدان است.»

3- با ولیّ بودن در سخت ترین شرایط: از جمله مهمترین درس هایی که شهدا به ما آموختن، بودن با ولیّ در سخت ترین شرایط است. برخی از مدعیان ولایت مداری تنها در روز های خوش زندگی و رفاه بانگ ولایت مداری را سر می دهند، ولی همین که ناقوس جنگ به صدا در می آید در شلوغی معرکه گم می شوند.از جمله مهمترین درس هایی که شهدا به ما آموختن، بودن با ولیّ در سخت ترین شرایط است. برخی از مدعیان ولایت مداری تنها در روز های خوش زندگی و رفاه بانگ ولایت مداری را سر می دهند، ولی همین که ناقوس جنگ به صدا در می آید در شلوغی معرکه گم می شوند. بیعت شهدای انقلاب اسلامی ایران با ولیّ خود همانند بیعت شهدای کربلا بود که تا پای جان در کنار ولیّ خود در میدان کارزار باقی ماندند و در وصف بهترین شهدای تاریخ اسلام ماندگار شدند.
 

4-درس ایثار از خود گذشتن: شهدا به ما آموختن برای رسیدن به محبوب و برای دست یابی به اهداف والا و الهی انقلاب می بایست از خود گذشت، پست و مقام و جایگاه در نگاه شهدا رنگ و بوی الهی داشت. آنان فقط قرب الی الله را طلب می کردند، نه رسیدن به پست و جایگاه و مقام و منصب دنیوی از این رو در این مسیر با ایثار و جان فشانی به بالاترین درجه انسانیت دست یافتند.

5-درس صبر و بصیرت: جبهه و جنگ سختی ها و زیبایی های خاص خود را دارد، ولی تنها انسان هایی می توانند زیبایی های آن را ببنید که چشم زیبا بین و با بصیرت خود را باز کرده باشند. شهید علی چیت‌سازیان راه عبور از دشمن را عبور از نفس می‌داند و همین راهکار او دهان به دهان و سینه به سینه منتقل شد و باعث شد تا رهبر انقلاب درباره او چنین بیان کنند: (این مطلبی را که از بنده  نقل کرده‌اند اگر می خواهید از سیم خاردار دشمن عبور کنید، باید از سیم خاردار نفس عبور کنید حرف بنده نیست و حرف آن رزمنده همدانی است که چقدر زیبا می گوید برای اینکه از سیم خاردار دشمن عبور کنید، باید از سیم خاردار نفس عبور کنید.)[8]

نویسنده علی بیرانوند

پی نوشت:
[1]. حج: 39.
[2]. نساء آیه 74.
[3]. همان: 75.
[4]. الکافی، ج‌2، ص164، ح5.
[5]. نهج الفصاحة ص323، ح833.
[6]. المناقب لابن شهرآشوب: ج4، ص 68.
[7]. بحار الأنوار، ج‌74، ص133، ح43.
[8]. دیدار دست‌اندرکاران راهیان نور با رهبر انقلاب: 1۳۹۵/۱۲/16
 

تا اینکه ....

 یه نوجوان 16 ساله بود از محله های پایین شهر تهران...

پیام کوتاه شهید همت به جوانان

شرحش با شما...

 

گفتند از راهیان بنویسم، ولی مگر می شود از جایی نوشت که محل فرود فرشتگان اسمانی است،مگر می شود توصیفش کرد؟

فرماندهی که لشکر گارد عراق را به زانو درآورد

شهید حسین خرازی در سال 1357 به دنبال صدور فرمان حضرت امام خمینی مبنی بر فرار سربازان از پادگان‌ها و سربازخانه ها، به همراه برادرش هر دو از خدمت سربازی فرار کردند و به خیل عظیم امت اسلامی پیوستند.

بدون کفش می آمد...

یه ظهر تابستانی ار روی بیکاری سر کوچه نشستم. هوا خیلی گرم بود دیدم فایده نداره، برم خونه و زیر باد پنکه بمونم بهتره. همین که خواستم برم، دیدم از ابتدای سمت خیابان ... ابراهیم داره میاد... همین که نزدیک شد، دیدم پابرهنه است، توی این هوای داغ همین طور پایش می سوخت پایش را سریع از روی زمین بر می داشت... حدس زدم مسجد بوده و کفش هایش را بردند. وقتی رسید سلام کردم و دست دادیم، سریع اومد توی سایه، اشاره به پاهاش کردم و گفتم: پس کفشات کو، تو این هوای داغ چرا پابرهنه شدی؟ وایستا الان برات دمپایی میارم، نکنه کفشات رو تو مسجد بردن؟

گفت: خودم اونها را دادم. با تعجب گفتم: به کی؟ .. از بس سوال پیچش کردم مجبور شد بگه ...

گفت: یه پیرمرد جلوی مسجد گدایی می کرد، خیلی وضع مالیش بد بود. پیرمرد به کف کفش هایش اشاره کرد که از بین رفته بود و چیزی برای پوشیدن نداشت. می گفت پام توی این گرما می سوزه، من هم پول همراهم نبود کفش هام رو دادم بهش. تا من خواستم برایش دمپایی بیاورم خداحافظی کرد و رفت.

منبع: سلام بر ابراهیم 2، ص 225 و 226.

همان‌طور که آرزو داشت شهید شد

اولین کسی بودم که رفتم پیکرش را تحویل گرفتم. به او نگاه کردم. آرام خوابیده بود. 

حاج حسن خرازی

🌻 در محضر شهید

مسئولین محترم مردم دار باشید

اوایل انقلاب بود، ابراهیم در کیمته مشغول فعالیت بود، حیطه فعالیت کیمته ها بسیار گسترده بود، مردم در بیشتر  مشکلات به کمیته ها مراجعه می کردند. من به کمیته ای که ابراهیم در آنجا مشغول بود رفتم، چند اتاق کنار هم بود. در هر اتاق یک میز قرار داشت و یکی از نیروهای کمیته پشت میز جوابگوی مردم بود. وارد اتاق ابراهیم شدم، برخلاف دیگر اتاق ها میز کار پشت سرش بود و صندلی جلوی میز قرار داشت! صندلی مراجعین هم جلوی صندلی ابراهیم بود. پرسیدم اینجا چرا فرق داره؟ گفت: پشت میز که نشستم احساس غرور بهم دست داد، گفتم اینطوری از مردم دور میشم، برا همین صندلی خودم را آوردم این طرف تا به مردم نزدیک تر باشم.

منبع: سلام بر ابراهیم2 ، 230

درمحضر شهدا

شهید ابراهیم هادی

اخلاص

حضور