آیا ممنوع بودن ارتباط دختر و پسر موجب عدم شناخت قبل از ازدواج و سرانجام جدایى نمى‌شود؟

  • ۹۹

پاسخ : 

بدون تردید افرادى که در صدد ازدواج و تشکیل زندگى مشترک هستند، باید از یکدیگر شناخت و آگاهى ‌داشته باشند و زندگى خود را بر اساس شناختى که از یکدیگر دارند، بنا کنند. 
در غیر این صورت، زندگى ‌اى که بر اساس توهّم و خیالات واهى بنا گردد، فرو مى ‌ریزد. پس ما نیز همانند شما، ضرورت شناخت را قبول داریم و معتقدیم: بنیان زندگى مشترک بر اساس شناخت صحیح و مطابق با واقع تشکیل مى ‌شود. طبق آموزه ‌هاى اسلامى دختر و پسر، اگر تصمیم جدى بر ازدواج دارند، مى ‌توانند قبل از عقد نسبت به وضعیت ظاهرى یکدیگر، آگاهى پیدا کنند و حتى طى چند جلسه گفت و گو، از خصوصیات اخلاقى و انتظارات زندگى آینده، شناخت داشته باشند.
 
آنچه نیاز به بررسى دارد، چگونگى این آگاهى و میزان دقّت آن است. به گواهى آمار، درصد قابل توجهى از طلاق ‌ها و مشاجرات، ناشى از شناخت ‌ها و اطلاعات غلط و یا سطحى و گذرا است. این واقعیت تلخ نشانگر آن است - به رغم قبول ضرورت شناختِ از یکدیگر - در مسیر تحصیل این آگاهى، دچار خطا شده ‌اند ؛ از این رو همان ‌گونه که شناخت دو طرف از یکدیگر بایسته است، رعایت راه و رسم رسیدن به این شناخت و شرایط دسترسى به آن نیز ضرورت دارد و زیر پا گذاشتن آنها، به این چنین پیامدهاى تلخى، ختم خواهد شد.
 

حال باید روشن شود قواعد، شرایط و راه صحیح تحصیل این نوع شناخت و آگاهى چیست؟

ابتدا ویژگى ‌هاى همسر ایده ‌آل را مدنظر قرار دهید و به منظور کسب اطلاع از برخوردار بودن فرد مورد نظر از ویژگى ‌هاى مثبت و بیگانه بودن وى با ویژگى ‌ها و اوصاف منفى، اقدام به برنامه ‌ریزى جهت کسب آگاهى نموده و به تحقیق و پرسش و... دست مى ‌زنید. چون هر ویژگى ‌اى از طریقى خاص به دست مى ‌آید: عدم سوء سابقه با مراجعه به مرکزى خاص یا عدم ابتلا به بیمارى ‌هاى ژنتیکى و وراثتى، از رهگذر مراجعه به مرکز مشاوره ژنتیکى؛ سازگارى گروه خونى و RH خون از راه آزمایش خون، حسن اخلاق، اصالت خانوادگى و پایبندى به اعتقادات دینى و... از طریق شناخت خانواده و گفت و گو به دست مى ‌آید. پس تنها ارتباط دختر و پسر راه ‌گشا نیست. از جانب دیگر چون هدف تحصیل «شناخت و آگاهى» است، رعایت اصول زیر لازم و ضرورى است:
 
1. در این ارتباط، جز پیام ‌شناختى، پیام دیگرى مبادله نشود، از این رو خوش و بش کردن و گل گفتن و گل شنیدن به این ارتباط ضرر مى ‌رساند و آن را از هدف خود دور مى ‌سازد.
 
2. راه شناخت تنها ارتباط مستقیم با فرد مورد نظر نیست؛ بلکه تحقیق، پرس و جو و مراجعه به سابقه زندگى و... از راه ‌هاى دیگر شناخت است. حتى به بعضى از شرایط همسر ایده ‌آل، نمى ‌توان از طریق ارتباط مستقیم و گفت و گو پى برده و چه بسا بهره گرفتن از آگاهى فرد مورد اعتماد و آگاه و مصلحت ‌اندیش کارگشاتر است ؛ تا گفت و گوهاى طولانى و دو نفره آمیخته به عشق ‌ورزى و محبت.
 
3. در صورت ضرورت ارتباط مستقیم دیدارى، باید موضوع جلسه و سؤالاتى که در پى پاسخ آن هستید، از قبل مشخص باشد و حتى به صورت جزئى، معین و روشن بیان گردد و از سخنان بى ‌ثمر و کلى جداً پرهیز شود.
 
4. مدت زمان جلسه ارتباط دیدارى، نباید زیاد طولانى باشد.
 
5. چون هدف کسب آگاهى از یکدیگر است؛ لذا حضور فرد ثالث - که نقاط پنهان و مبهم گفت و گو را به طرفین گوشزد کند - ضرورى است (حتى اگر از نظر شناختى، به حضور فرد ثالث نیاز نباشد) ؛ فضاى خلوت دو نامحرم، جایگاه نفوذ شیطان است. پنهان از نظاره دیگران به ارتباط دیدارى اقدام نکنید که اگر فضا به شهوت و عشق آلوده گردد، چشم عقل کور مى ‌شود و دیگر نمى ‌توان به آگاهى درست و دقیق دست یافت.

منبع: روابط پسر و دختر، محمدرضا احمدى، قم: نهاد نمایندگى مقام معظم رهبرى در دانشگاه ‌ها، دفتر نشر معارف، 1386 
تنها امکان ارسال نظر خصوصی وجود دارد
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
نظر شما به هیچ وجه امکان عمومی شدن در قسمت نظرات را ندارد، و تنها راه پاسخگویی به آن نیز از طریق پست الکترونیک می‌باشد. بنابراین در صورتیکه مایل به دریافت پاسخ هستید، پست الکترونیک خود را وارد کنید.
hansen_html_code