پاسخ به شبهه عدالت خداوند قسمت اول

افرادی که به مقام پیامبری یا امامت می رسند به خاطر برتری است که بر افراد دیگر دارند و این چگونه با عدل خدا سازگار است؟

این نظام، نظام احسن است؛ و این نظام احسن باید تمام چیزی هایی که اقتضای برتری نظام است را داشته باشد.

انتخاب پیامبر یا امام به همان احسن بودن این نظام بر می گردد، آن هم به دلیل اینکه باید شرایط خاصی نسبت به بقیه بندگان داشته باشند که برخی شرایط ظاهری و برخی شرایط پنهان و مخفی است که همان عصمت و علم است که خداوند می داند.

اما خداوند چگونه پیامبران را بر می انگیزد؟

پاسخ های متعددی برای این پرسش وجود دارد که به اختصار به برخی از آنها اشاره می کنیم.

1- خداوند از میان همه ی انسان ها، برخی را بدون دلیل برانگیخته است و به آنها صلاحیت داده.

اشکال این نظریه این است که این تبعیض است و باعدالت الهی سازگار نیست.جوابی که داده می شود این است که عدل، در مقابل حقی است که باید مراعات شود و در این مورد کسی برگردن خدا حقی ندارد.

مثلا دانش آموزی که درس خوانده است معلم اورا تشویق می کند و به او نمره ی عالی می دهد و کسی را که درس نخوانده نمره ی پایین و ضعیف می دهد. در اینجا دانش آموز ضعیف نمی تواند اتعراض کند که چرا به او نمره ی عالی دادی ولی به من ندادی.(چون خودش مقصر است و درس نخوانده، پس حقی برگردن معلم ندارد).

در نتیجه بر فرض که بدون هیچ ملاکی، پیامبران لز جانب خداوند گزینش شوند و انتخاب گردند؛ این کار از باب تفاوت است نه تبعیض و تفاوت در نظام احسن لازم است.

مثلا یک اندام کامل انسان را در نظر بگیرید؛ اگر هرکدام از اعضا اعتراض کنند، مثلا پا بگوید من باید قلب می شدم، دست بگوید، چرا من مغز نشدم؟آیا این چراها و اعتراضات به حق است؟ طلبی وجود دارد؟

2- با توجه به این خداوند، عالِم سر و خفیات است  ودر علم خدا بود که چه کسی مستحق رهبری و هدایت جامعه است. از این جهت آنان را برانگیخت.

3- این که ارواح انسان ها اجمالا در عالم ذر امتحان شدند و از همانجا برانگیخته شدندبنابر وجه دوم و سوم خداوند میدانست که برخی شایستگی این امور(نبوت و امامت) را دارند که به این مقام برسندو تنها اوست که میداند رسالت را در چه افرادی قرار دهد؛ فلذا آن تعداد را برای این امر بر می گزیند.

ادامه دارد...

تهیه و تنظیم : حجت الاسلام رضوی طباطبایی