افراطیون وطنی زنده به دروغ‌گویی‌ و وقاحتند!

 سناریوهای افراطیون این بار در قالب یک آلبوم موسیقی و  اتهام زنی آشکار مالی یک نماینده افراطی و دلواپس به رییس‌جمهور در حال اوج گیری است و نشان می دهد که اتاق فکر افراطیون بیش از پیش فعال تر شده تا به زعم خویش با هیاهوی فوق‌العاده، با پروژه جوسازی و اتهام زنی علیه دولت، پروژه تخریب روحانی و تیم دولت را سرعت ببخشند. 


از ابتدای سال جاری تا کنون جنجالهایی بر سر تدفین ریچارد فرای، ایران شناس معروف آمریکایی در اصفهان- که البته دولت احمدی نژاد آن را تعهد کرده بود- تجمعات غیر قانونی در ارتباط با حجاب و عفاف در تهران و برخی شهرستانها و خط و نشان کشیدن در ارتباط با مسائل فرهنگی، تجمعی اندک در اعتراض به روند مذاکرات هسته‌ای که خبرگزاری‌های و سایت های اصولگرایان افراطی با رویکرد بهار عربی این تجمع را با عنوان «جمعه دلواپسی» پوشش دادند، نمایش فیلمی سراسر خیالبافی به دست ژول ورنهای جریان تزویر بر علیه رئیس جمهور، همایش های دنباله دار دلواپسی و سرانجام سؤالات متعدد نمایندگان خفته دیروز و هشیاران امروز از وزرای دولت تدبیر و امید آن هم در ارقام نجومی و مواردی دیگر از این دست شاید پرده های متعدد نمایش پایداریها باشد.

خشم و عصبانیت افزون شده افراطیون همراه با اظهارات تند افراد تریبون دار وابسته به آنها نشان از نا امیدی روز افزون این گروه از شکست دولت روحانی دارد. جریان افراط پس از 24 خرداد تمام نیروی خود را بر آن گذاشته تا دولت را اسیر حاشیه ها نماید و افکار عمومی را از مدیریت فاجعه بار 8 سال گذشته خود منحرف کند ولی استقبال نزدیک به صفر مردم از تحرکات این جریان تا کنون آرزوهای آنان را عقیم گذاشته است.

داستان سازان یا همان فعالان جریان انحراف و افراط با کمک تیم رسانه‌ ای خود طی چند روز اخیر، انتشار یک آلبوم موهوم را فرصت بسیار طلایی و مغتنم دانسته و با القای دروغ مجوز دادن ارشاد به یک خواننده زن، در حجمی وسیع، سعی در تحریک احساسات برخی روحانیون و علمای عظام را داشته که متأسفانه با موضعگیری برخی از شخصیت‌های روحانی، به نظر می رسد در توطئه خود تا حدی نیز موفق بوده‌اند. 

در حالیکه وزیر ارشاد می‌گوید: «طی چند روز گذشته عده‌ای با اطلاع‌رسانی نامناسب، به مراجع، علما، ائمه جمعه و نمایندگان مجلس، اطلاعات غلطی می‌دهند که وزارت ارشاد مجوز تک‌خوانی برای خانم‌ها صادر می‌کند. این در حالی‌ است که اصولا به هیچ آلبوم تک‌خوانی خانم مجوز ندادیم...» اما داستان نویسان عرصه توطئه و تخیل کماکان بر این نکته اصرار می ورزند. گرچه دلسوزی مراجع و روحانیون ارشد در این رابطه آشکار می نماید ولی یک استعلام ساده می توانست قبل از هر موضعگیری خاص مفید واقع شود.

این بار نیز گرچه همچون گذشته مردم با رمزگشایی از تحرکات جریان اقلیت، از کنار این جنجال رسانه ای نیز گذشتند ولی پشت پرده این اخبار موهوم و تخیلات مسموم چیست؟ به نظر می رسد گروهی که در 24 خرداد از رأی و اقبال اکثریت مردم به روحانی که مورد حمایت چهره های شاخص اصلاح طلب و معتدل حکومت قرار داشت و شکست سنگین کاندیدای خود شوکه شده بودند و در کنار آن خود را در گرداب فساد دولت گذشته درگیر می دیدند هر روز که می گذرد پروژه تخریبی جدیدی را علیه دولت اعتدال شکل می دهند. 

دروغ، افترا و سوء استفاده از تمایلات دینی و وطن دوستانه ملت ایران ویژگی بارز این پروژه هاست که جریان خاص سعی دارد مقاصد اصلی خود را پشت آن پنهان نماید. آنهایی که 8 سال با شارلاتینسم سیاسی مملکت را از لحاظ سیاسی، اقتصادی و اجتماعی به ورطه سقوط کشاندند اکنون برای مردم نقش مضحک دایه دلسوز تر از مادر را بازی می کنند. ماکیاولیستهای جریان افراط که از رفع تحریمها و انهدام سرچشمه درآمدهای نامشروعشان بسیار خشمگین به نظر می رسند در اتاق های فکر خود هر روز دسیسه ای جدید را علیه دولت طرح می کنند. 

این افراد اما با پنهان کردن تمایلات منفعت طلبانه خود در پشت اموری مقدس مانند مذهب و منافع ملی سعی در بسیج نیروههای مذهبی و البته متعصب به نفع خود دارند. اما سؤال اساسی که تا کنون بارها و بارها از زبان اکثریت، مطرح شده و مخالفان در ناتوانی از پاسخگویی به آن، خود را به ناشنوایی می زنند این است که این افراد به ظاهر دلسوز که مدعیند در انتخاب سرنوشت مردم بیش از خود آنها صاحب حق هستند، در هشت سال گذشته کجا بودند.

وقتی علی رغم کسب در آمدهای افسانه ای نفت، شاخص فلاکت ایران از6/23 درصد در سال 84 به ۶۱.۶ درصد در سال 92 رسید و مردم در برهوت بی دارویی شاهد از دست رفتن یا زجر عزیزان بیمارشان بودند و در عوض اتومبیلهای لوکس میلیاردی توسط کاسبان تحریم و با دلارهای تقدیمی دولت وقت برای رفاه حال از ما بهتران وارد کشور بحران زده می شد چرا دلواپس نشدید؟

وقتی اقتصاد نفتی ایران جولانگاه رانت خواران چند هزار میلیاردی شده بود و دولت با بی بخردی، صدها هزار میلیارد تومان ثروتی را که می‌توانست در پارس‌جنوبی و خوزستان از آن ملت ایران کند، تقدیم قطری‌ها و عراقی ها کرد شما کجا بودید که دلواپس نشدید؟ آیا ۷۰۰ میلیارد دلار سرمایه ملی که توسط دولت عدالت محور احمدی نژاد با تردستی هرچه تمام نا پدید شد موضوع ناچیزی بود که برایش دلواپس نشدید؟ آنان که خود را بیش از همه مسلمان می دانند آیا از یاد برده اند که چگونه یک دیپلمات دولت سابق در برزیل با اعمال خلاف عفت اسلامی توانست آبروی کشور را با لحظه ای سور چرانی در استخری مختلط مبادله کند؟ 

آیا وقتی رئیس جمهور محبوبتان، مادر چاوز کمونیست را در آغوش می کشید و او را از همراهان امام زمان (ع) معرفی نمود در خواب تشریف داشتید یا صلاح نمی دانستید که به اسم امر به معروف و نهی از منکر تجمع کنید؟ آقایان پس از ماجرای محکومیت معاون اول دولت محبوبشان به جای این که از مردم عذر خواهی کنند با پیروی از ترفند «هدف وسیله را توجیه می کند» سعی در انحراف افکار عمومی از چپاول بیت المال به سمت یک مسئله واهی را دارند اما اکنون اکثریت هشیار همراه و هگام دولت است و مهمتر این که می داند درد عده ای خاص نه دین خدا بلکه جیب خودشان است.