از وزرا اصرار؛ از رییس‌جمهور انکار!

 بر اساس این روایت، وزرای اقتصاد و رفاه برای حذف یارانه افراد پردرآمد اصرار دارند و رییس جمهور روحانی یک تنه در برابر آنها ایستاده و اجازه "سرک کشیدن" به حساب‌های مردم را نمی‌دهد!


این روایت، این روزها در جریان بررسی لایحه بودجه 94 به تدریج رواج یافته و بارها نقل شده است.

فارغ از اینکه، دولت قرار بود پیشتر، یارانه بگیران پردرآمد را شناسایی و از لیست مشمولین حذف کند و اینکه مسئولان مختلف تا کنون تناقض گویی های فراوانی در خصوص امکان شناسایی پردرآمدها داشته اند، رواج چنین روایتی از مخالفت روحانی با سرک کشیدن به حساب های مردم، نتایج دیگری نیز دارد که احتمالا مطلوب حامیان دولت خواهد بود!

خود دولتی ها بیش از هر مسئول و کارشناس دیگری بر این موضوع واقفند که بنا به دلایل فراوان اقتصادی، اجتماعی و روانشناسانه، حذف بخشی از مردم از دریافت یارانه، تبعات منفی فراوانی در پی خواهد داشت و اصولا منتقدان زیادی را به جمع مخالفان دولت خواهد افزود.

برخی در ماه های گذشته، تعلل دولت در شناسایی پردرآمدها را به دلیل هراس از واکنش مردم در انتخابات مجلس دهم در سال 94 و حتی انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم در سال 96 دانسته اند.

در این شرایط، به نظر می رسد حربه ای جدید به کار گرفته شده است. بر این اساس، مهم ترین نتیجه روایت اخیر از مخالفت رییس جمهور با سرک کشیدن به حساب های مردم، ساختن چهره ای "قهرمان" از حسن روحانی در نزد مردم خواهد بود. با تقویت این ماجرا، حتی اگر روزی یارانه پردرآمدها مثلا ده میلیون یا 20 میلیون نفر از مردم به ناگهان قطع شود، رواج این موضوع در میان مردم که "روحانی با این اقدام مخالف بود اما کسان دیگری زیر بار نرفتند!" می تواند نه تنها در نقش صربه گیر عمل کند بلکه بر محبوبیت رییس جمهور نیز بیفزاید. طرفه آنکه روایت های اینچنینی در بخشی از جامعه نیز خریداران زیادی دارد و تجربه هایی مانند "نگذاشتند" رییس جمهور کار کند نیز شاهدی بر همین مدعاست.

این در حالی است که حسن روحانی تا کنون در اظهارنظرهای خود در خصوص یارانه ها، جانب احتیاط را در پیش گرفته و حتی سرنخ ماجرای "مخالفت با سرک کشیدن به حساب های مردم" نیز توسط خود او داده شده است. روحانی در مصاحبه تلویزیونی خود در مهرماه امسال در این باره گفته بود: " عده ای از مردمی که یارانه می گیرند روشن است که نیاز ندارند. می شود طبق قانون قطع کرد ولی اشکال پیش می آید. عده ای دیگر هستند که نیاز ندارند و شناسایی آنها سخت است. مثال می زنم، فرض کنید 100 درصد نباید یارانه بگیرند از اینها 50 نفر شناسایی می شوند ولی به 50 نفر دیگر می دهیم. این در جامعه نگرانی ایجاد می کند. چون برخی که وضعشان بهتر است میگیرند. راهی بود که همه را شناسایی کنیم که من تاکنون من موافقت نکردم و آن سرک کشیدن به حسابهای مردم است. این ضررش بیشتر از نفعش است. اعتماد مردم به دولت را خدشه وارد می کند. تمام رونق اقتصادی ما باید توسط مردم ایجاد شود دولت تسهیل کننده است."

حال باید منتظر ماند و دید آیا دولت سرانجام تصمیم به حذف یارانه پردرآمدها خواهد گرفت و در این صورت، کسانی را سپر بلای رییس جمهور خواهد کرد و یا ملاحظات سیاسی و انتخاباتی مانع از انجام این کار خواهد شد.