-
چهارشنبه, ۱۷ دی ۱۳۹۳، ۱۰:۱۶ ق.ظ
-
۷۳
مدتهاست که آمریکا از ابزار تحریم برای تحت فشار قراردادن کشورها استفاده می کند. اما گویی در یک دهه گذشته تحریم به مزاج آمریکایی ها خوب ساخته است که در گسترش دامنه آن به هیچ چیز نمیاندیشند.
روزگار تحریم کردن کشورهایی چون ایران عراق و کره شمالی گذشته و اکنون چندین سال پیاپی است که چین به عنوان یک کشور تعیین کننده بین المللی تحت تحریم شدید آمریکا در حوزه انتقال فن آوری بخصوص صنایع های-تک قرار دارد.
همچنین آمریکا روند گسترش تحریمها را در سال جاری به روسیه تعمیم داد. این در حالی است که کشورهایی همچون هند و برزیل دائما در حال تهدید شدن توسط ایالات متحده برای تحریم هستند، اما آمریکایی ها توجه ندارند که گسترش دامنه تحریمها دایرهای از ارتباطات اقتصادی بین مجموعه ای کشورهای همگرا را بوجود می آورد.
در این راستا بد نیست توجه شود به تنها یکی از آثار تحریمها یعنی تلاش تحریم شدگان برای حذف دلار از مبادلات ارزی.
زمانی که کشور عراق به تنهایی چنین تصمیمی گرفت مسلما موجبات خنده همگان را فراهم کرد. اما اندکی بعد مشخص شد که حدف دلار واکنش طبیعی همه تحریم شدگان است و ایران و عراق و چین و روسیه نمی شناسد.
شاید اولین ضربه بزرگ به دلار در سال 91 و زمانی زده شد که چینی ها مقامات ژاپن را راضی کردند در مبادلات بین دو کشور از ارز دلار استفاده نشود. گفتنی است چین دومین و ژاپن سومین اقتصاد جهان بوده و حذف دلار از مبادلات این کشورها تاثیر جدی در بازار ارز بین المللی خواهد داشت.
البته چینی ها به این حد اکتفا نکرده و برای حذف دلار در سایر ارتباطات اقتصادی خود به افتتاح خط سوآپ ارزی با 20 کشور همچون سوئیس، برزیل، هنگکنگ، اندونزی و کره جنوبی مبادرت کردند.
ایران نیز بعد از تحریم دلاری در سال 91 به همین سمت حرکت نموده و به حذف دلار ار مبادلات ارزی خود با تعدادی از شرکای بزرگ اقتصادی همچون هند و چین دست زد.
اما آمریکایی ها درس نگرفته و ادامه دادند تا امروز با تحریم گسترده روسیه توسط آمریکا و اتحادیه اروپا، این کشور خبر حذف دلار از مبادلات بین خود و چین را اعلام نماید. روسیه همچنین قصد دارد در مبادلات خود با ایرن و کشور های مشترک المنافع (جمهوری های شوروی سابق) نیز دلار را حذف کند که با استقبال اکثر این کشور ها مواجه خواهد شد.
آمریکا توجه ندارد که این همگرایی ها در میان جبهه مخالفانشان که خود روز به روز بر تعداد آنها می افزایند به شکل گیری یک قطب بین المللی جدید علیه آنها منجر خواهد شد.
قطبی که برخلاف بلوک شرق این بار تنها بر سر دشمنی با آمریکا و فرار از فشارهای اقتصادی او با یکدیگر متحد شده اند و چنین همگرایی مطمئنا کارامدی بسیار بیشتری نسبت به یک قطب کمونیستی به رهبری شوروی سابق خواهد داشت.
کشورهایی همچون روسیه، چین، ایران، عراق، برزیل و ... اندک اندک علاوه بر همکاری در حذف دلار به هم گرایی اقتصادی، تکنولوژیک و نظامی بیشتری پرداخته و به هم افزایی خواهند پرداخت، اما جالب اینجاست که آمریکایی ها با سیاست بی منطق و زورگویانه خود روز به روز بر تعداد و اتحاد مخالفان در جبهه بین المللی می افزایند.
حسب پیش بینی های اقتصاددانان در صورت تداوم روند موجود علاوه بر کاهش جدی تاثیر دلار در عرصه بین الملل طی 10 سال آینده شاهد جایگزینی چین با ایالات متحده در جایگاه اقتصاد نخست دنیا خواهیم بود!