حیات دوباره

تاریخ انقلاب اسلامی از آغاز تاکنون گواهی می‌دهد که دولت‌های استکباری غربی تمامی ‌اشکال براندازی سخت از جمله شورش، کودتا و جنگ نظامی را در دهه اول تجربه کردند.

در جریان براندازی و مقابله سخت، گرچه انرژی و سرمایه‌های انسانی، مادی و معنوی بسیاری از دست رفت، لیکن ایستادگی و مقاومت ملت ایران تحت رهبری حضرت امام (رضوان‌الله‌علیه) قدرت‌های مستکبر را به این واقعیت رساند که استفاده از گزینه سخت و نظامی نمی‌تواند در برابر ایمان و اعتقاد این مردم کارآمد باشد، بلکه برعکس، موجبات تقویت بیشتر روحیه ملی و همبستگی هرچه بیشتر ملت ایران را فراهم می‌آورد و بر بدبینی و کینه بیشتر مردم ایران نسبت به غرب و دولت‌های غربی می‌افزاید. چنین شد که این قدرت‌ها به ناچار بر شکست خود در راهبرد مقابله سخت با نظام جمهوری اسلامی اعتراف کردند. پس از آن، آنها با رویکرد جدید و در قالب بهره‌گیری از روش‌های نرم اهداف خود را پیگیری کردند. امری که رهبری معظم انقلاب از همان آغاز دهه هفتاد با ادبیات و تعابیر مختلف نظیر تهاجم فرهنگی، ناتوی فرهنگی و شبیخون فرهنگی و اخیرا جنگ نرم خطر آن را گوشزد کرده، مسئولان نظام را به چاره‌اندیشی در برابر آن فرا خواندند. شواهد زیادی وجود دارد که آشکار می‌سازد اندیشمندان غربی بر این باور هستند که انقلاب اسلامی گفتمان نوینی را پدید آورده است که بعد نرم و فرهنگی آن ارجح بر سایر ابعاد است. این واقعیت به سبب احیای نظام ارزشی مبتنی بر خصایص فرهنگی (مذهبی و ملی) هویت نوینی را در مردم جامعه شکل داده که متمایز از هویت سایر ملل مسلمان است. آنان معتقدند برای رسوخ در هویت فرهنگی مردم ایران و ایجاد فاصله بین ملت و نظام ایران، باید ابعادی را آماج قرار داد که جمهوری اسلامی ایران از آن به‌عنوان رمز ماندگاری و افزایش قدرت نفوذ خویش بهره می‌گیرد، ابعادی مانند هویت فرهنگی، جذابیت، حمایت مردمی، مشروعیت سیاسی و احساس فراگیر امنیت همگانی. این شاخص‌ها می‌تواند برخی از ابعاد قدرت نرم جمهوری اسلامی باشد که مورد طمع دشمنان نظام قرار گرفته است.

به باور بسیاری از تحلیلگران سیاسی، انتخابات 22خرداد 88 ریاست‌جمهوری ایران، انتخاباتی شگفت‌انگیز، کم‌نظیر و پراهمیت بود، چه در آن انتخابات حدود 85درصد از ایرانیان با رفتن به پای صندوق‌های رأی در آغاز چهارمین دهه انقلاب خویش، همانند انتخابات 12 فروردین سال 58، دگرباره «مقبول و مردمی» بودن نظام جمهوری اسلامی ایران را به نمایش گذاشتند. «شگفت‌انگیز» بودن انتخابات 22 خرداد به ویژه از آن‌رو بود که سه دهه پس از وقوع انقلاب اسلامی اغلب ایرانیان داخل و خارج کشور، اعم از هر قشر و مذهب و گروه و قوم و دسته‌ای، نشان دادند که گذشت زمان و فزونی فاصله زمانی از وقوع انقلاب اسلامی و از برگزاری اولین همه‌پرسی از ابتدای انقلاب تا سال 88، نه‌تنها آنها را از شرکت در کنش‌های سیاسی و انتخاباتی خسته نکرده است، بلکه تمایل و رغبت آنان را برای انجام چنین کنش‌هایی مضاعف ساخته است.

بلافاصله پس از اعلام نتایج انتخابات 22 خرداد، با اعتراض به نتیجه انتخابات، توسط برخی از کاندیداها و احزاب سیاسی شکست‌خورده در انتخابات، برخی از شهرهای ایران به‌ویژه شهر تهران دستخوش وقوع ناآرامی‌ها و اعتراضات گردید. به علت گستردگی عملیات روانی و حجم فراگیر فعالیت‌های رسانه‌ای غرب علیه نظام جمهوری اسلامی، شاهد درگیر شدن دستگاه‌ها و نهادهای مسئول و نیروهای امنیتی و انتظامی‌ باحوادث آن روزها بودیم.

کشورهای غربی به سردمداری آمریکا به‌عنوان، یکی از بازیگرهای صحنه انتخابات کشور از مدت‌ها قبل بسیار علاقه‌مند بوده‌اند تا در عرصه انتخابات نقش موثری داشته باشند. هرچند تلاش‌های فراوان آنها در دوره‌های پیشین با عدم اقبال ملت ایران با شکست سنگین مواجه شده، اما آنها دست از تلاش برنداشته و هرچند ناامیدانه و لیکن به فعالیت‌های خود در این دوره از انتخابات نیز ادامه دادند. در جریان انتخابات، امیدهایی برای غرب ایجاد شد و آنها احساس کردند یک پایگاه مردمی ‌14 میلیونی در داخل جامعه پیدا کرده‌اند، به‌علاوه در موضوع ایجاد شکاف میان نخبگان و رهبری و خدشه‌دار کردن وحدت ملی نیز احساس امید کردند. غرب و آمریکایی‌ها از به کار گرفتن امکانات رسانه‌ای و استفاده از هنر دیپلماسی عمومی برای تحت فشار قرار دادن ایران هیچ‌گونه دریغ نکردند. برای فراخوانی در ایجاد اجماع بین‌المللی علیه جمهوری اسلامی و کاهش مشروعیت داخلی و خارجی نظام همزمان با انتخابات تلاش بسیاری کردند. براساس آنچه گفته شد، تشدید فشارهای اقتصادی و سیاسی از طریق صدور قطعنامه‌های جدید، برانگیختن جمعیت‌های خاموش برای تاثیرگذاری بر نتایج انتخابات، حمایت از کاندیدای مرعوب، تشکیک در نتیجه انتخابات و دامن‌زدن به پروژه تقلب و بحرانی جلوه‌دادن اوضاع کشور پس از انتخابات مهم‌ترین بخش از مواضع و راهبردهای غرب در قبال انتخابات دوره دهم ریاست‌جمهوری ایران بود.

برخی تحلیلگران غربی پا را از آن فراتر نهاده و کنش‌های اعتراض‌آمیز دو ماه پس از انتخابات رئیس‌جمهوری دهم را «بزرگ‌ترین چالش داخلی» جمهوری اسلامی در سه دهه گذشته، ارزیابی کرده‌اند. این تحلیلگران مدعی شده‌اند که «اعتراضات گسترده پس از برگزاری انتخابات، مشروعیت سیاسی جمهوری اسلامی را در دنیا و مقبولیت آن را نزد افکار عمومی داخلی، با چالش جدی رو به رو ساخته است.» صرف‌نظر از ادعای این‌گونه تحلیلگران، این واقعیت را نمی‌توان نادیده گرفت که اقدامات طرح‌ریزی شده غرب برای تاثیرگذاری بر انتخابات دهم ریاست‌جمهوری، کنش‌های اعتراض‌آمیز و رفتار برخی از نخبگان سیاسی بعد از انتخابات 22 خرداد، هزینه‌های سیاسی، اجتماعی و معنوی زیادی را بر جمهوری اسلامی و نهادهای آن تحمیل کرد که بحمدالله با مواضع و تدابیر هوشمندانه و مدبرانه مقام معظم رهبری و بصیرت و حضور به لحظه مردم ایران به ویژه در حماسه ماندگار و تاریخی 9دی 1388 خنثی گردید. فتنه 1388 یکی از بزنگاه‌های جریانات سیاسی کشور بود. آزمون بزرگی برای همه جریانات سیاسی بود. در حقیقت در این فتنه چهره حقیقی و میزان همراهی واقعی جریانات سیاسی کشور با انقلاب آشکار گردید. این فتنه نشان داد که غرب کار گسترده‌ای از قبل برای شکار نخبگان و برخی از فرصت‌ها همانند انتخابات انجام داده است. در این آزمون تاریخی نخبگان سیاسی هر کدام به اندازه وفاداری به نظام یا زاویه‌ای که با نظام داشتند اقدام کردند.

* عده‌ای مشخص شد که دشمن در آنها نفوذ دارد. آنها در نقش پیاده‌نظام بازیچه دشمن شدند و خیانت بزرگی را رقم زدند.

* برخی بازی خوردند و با تحلیل‌های غلط در میدان دشمن عمل کردند و حرکت جریان فتنه را تایید کردند.

* برخی از نخبگان فکری و سیاسی کشور تحت تاثیر تحلیل‌های ناکافی و وابستگی‌های مختلف دنیایی در مقابل فتنه سکوت کردند.

* برخی در صراط مستقیم انقلاب با تأسی از گفتمان و مواضع رهبر معظم انقلاب اسلامی با فتنه‌گران به موقع مقابله کردند، از مواضع رهبری حمایت کردند و به روشنگری علیه فتنه پرداختند.

مقام معظم رهبری حماسه تاریخی و ماندگار نهم دی 1388 را «یکی از قله‌های فراموش‌نشدنی»، «حرکت برخاسته از بصیرت» «شناختن موقعیت و حضور در لحظه‌های مورد نیاز»، حرکتی در فضای غبارآلود»، «حرکتی متکی بر ایمان و اراده الهی» و... توصیف فرمودند، همچنان که روشنگری حکیمانه مقام معظم رهبری در فتنه 1388، حماسه بی‌نظیر نهم دی را رقم زد، بنابراین ضرورت دارد در پنجمین سالگرد آن حماسه عظیم و بی‌نظیر تاریخی با هدف تبیین، آشکارسازی ابعاد فتنه 1388 با بهره‌گیری از نقطه‌نظر نخبگان فکری و دستگاه‌ها و نهادهای فرهنگی به ویژه هیئات مذهبی که به مثابه قرارگاه‌های جنگ نرم علیه توطئه‌ها و فتنه‌های نظام مقدس جمهوری اسلامی در طول سال به ویژه اعیاد مذهبی و ایام محرم و صفر و... فعال می‌باشند، به منظور آشکارسازی حوادث پس از انتخابات نسبت به مولفه‌های ذیل اهتمام ورزیده شود:

1ـ توجه به لایه‌های عمیق پیدایش و ظهور حماسه نهم دی

2ـ تاکید رویکرد تبیین و پرهیز از سطحی‌نگری

3ـ تحلیل و تبیین ابعاد و ریشه‌های فتنه سال 88 و شیوه‌های براندازی نرم توسط دشمن

4ـ تحلیل و تبیین ابعاد و پیامدهای داخلی و خارجی حماسه نهم دی

5ـ بهره‌مندی از این مولفه قدرت ملی برای مدیریت آینده انقلاب اسلامی

6ـ تشریح جایگاه و نقش رهبری انقلاب در حراست از اصول و خطوط کلی حرکت انقلاب و آشکارسازی ابعاد فتنه 88

7ـ تحلیل و تبیین جایگاه سرمایه اجتماعی در نظام جمهوری اسلامی (آگاهی، بصیرت، اعتماد ملی و حضور به لحظه ملت در عرصه‌های مختلف ...)

8ـ تبیین عمق مردمی ‌انقلاب اسلامی (محور تولید قدرت نظام) و این حقیقت که انقلاب اسلامی متکی به اصول و خواسته‌های مردم است.

9ـ توجه به 9 دی به‌عنوان رویدادی ملی و دربرگیرنده همه اقشار، جریانات و گروه‌های معتقد به انقلاب اسلامی با مشارکت همه و رای‌دهندگان در انتخابات دهم ریاست‌جمهوری اسلامی

10ـ تشریح نقش توده‌های مردم (به‌عنوان پایه انقلاب) در جلوگیری از انحراف و سازش با دشمن

در یک نگاه اجمالی، جریان فتنه پس از انتخابات دهم ریاست‌جمهوری طبق طراحی دشمنان خارجی انقلاب اسلامی تلاش داشت، از اردوکشی‌های خیابانی به‌عنوان اهرم فشاری برای حذف نظام اسلامی یا لااقل وادار کردن آن به پذیرش فرآیند استحاله و کشیدن خط بطلان بر جمهوریت و اسلامیت نظام استفاده کند، پس از مدتی به این نتیجه رسید که «دروغ بزرگ تقلب» بیش از آنچه تاکنون بوده، پتانسیل و ظرفیت به خیابان کشاندن بدنه اجتماعی آنها را ندارد، بنابراین از میانه راه با تعریف مفاهیم جدید و متوسل شدن به آیین‌ها و مراسم انقلاب، سعی داشت به هر نحو ممکن، جریان رو به زوال فتنه را زنده نگه دارد. دلایل انتخاب آیین‌های ملی ـ مذهبی برای اغتشاش‌آفرینی این بود که اولا حضور خیابانی در آیین‌های ملی و مذهبی نیاز به مجوز قانونی نداشت. ضمنا در چنین روزهایی به دلیل حساسیت رسانه‌ها و افکار عمومی امکان دیده‌شدن اعتراضات و اغتشاشات افزایش می‌یابد. جریان فتنه با همین استدلال برنامه خود را بر آیین‌ها و مراسم‌های انقلاب اسلامی متمرکز کرد. سوءاستفاده و اغتشاش در آیین نماز عبادی - سیاسی جمعه که محل اجتماع مسلمین است، حمله به سیاست‌های آرمانی انقلاب اسلامی ایران در روز جهانی قدس و ایجاد آشوب و بلوا در روز سیزدهم آبان، روز ملی مبارزه با استکبار جهانی، همین‌طور ایجاد اغتشاش در روز شانزدهم آذر سال 1388 و توهین و جسارت به ساحت مقدس حضرت امام خمینی‌‌(ره) و آخرین مورد آن شکستن حرمت ایام عزاداری اباعبدالله‌(ع) توسط جریان فتنه‌ را باید در همین راستا قلمداد کرد.

عه روز عاشورای سال 1388

عاشورای سال 1388، برگزاری مراسم عزاداری در تکیه‌ها، هیئات، حسینیه‌ها و مساجد موجب شد تا از ساعت اولیه صبح، برخی باقیمانده‌های جریان فتنه از فرصت پدید آمده استفاده کنند و با حضور در خیابان‌ها کف و سوت بزنند و ضمن ضرب و جرح عزاداران و نمازگزاران روز عاشورای حسینی حتی مساجد و تکایا را آتش بزنند. فاجعه‌ای که در طول تاریخ بی‌سابقه بود و نتیجه آن برملا شدن ماهیت شوم و ضددین جریان فتنه شد که بیش از پیش آنها را در سراشیبی سقوط قرار داد و موجب بیزاری مردم از آنها شد.

آنچه در این یادداشت نگارش شده، بازخوانی حماسه ماندگاری است که به تعابیری انقلاب سوم نام گرفته است. حماسه‌ای که در لحظه‌ای ناب به مدد حمایت از اصل و اصالت انقلاب اسلامی آمد و حیاتی دوباره به آن بخشید.

ررسی ماهیت حماسه نهم دی ماه 1388

بررسی ماهیت حماسه نهم دی ماه 1388 از زوایای گوناگون قابل واکاوی است اما در ماهیت و اصالت این روز می‌توان گفت که روز غلبه جنود الهی بر جنود شیطان بود. آنهایی که آمدند و آبرو دادند به انقلاب اسلامی، در سرتاسر خیابان آزادی و انقلاب اسلامی تهران (از میدان امام‌حسین(ع) تا میدان آزادی و خیابان‌های اطراف) و در سراسر کشور از لشکریان جنود الهی بودند و سپاهیان جنود شیطان همان‌هایی بودند که هشت‌ماه فتنه‌انگیزی کرده بودند و در آن روز در شعارها و نوشته‌های مردم مورد غضب و خشم قرار گرفتند. (البته باید آن بخش از مردم که درخصوص نتیجه انتخابات به هر دلیل در روزهای اول اعتراض داشتند از آن تعداد معدودی که در روز عاشورای حسینی آن‌گونه فاجعه آفریدند، جدا کرد.)

آن روز، روز خروش ملت ایران و روز نه گفتن ملت ایران به سران فتنه و اربابانشان و آری گفتن به نظام اسلامی و بیعتی دوباره با آرمان‌های والای حضرت امام خمینی (رحمه‌‌الله علیه) و رهبر فرزانه انقلاب اسلامی بود. در واقع روز نهم دی روز شلیک تیر خلاص بر پیکر نامبارک فتنه‌گران بود که به خاک مالیده شدند.

در روز نهم دی ماه 1388، مشروعیت سیاسی نظام اسلامی بار دیگر با حضور خودجوش ده‌ها میلیون نفر در تهران و تمامی‌ شهرهای دیگر کشور به جهانیان اعلام شد.

در واقع حماسه نهم دی ماه، ویژگی‌های ارزشمندی داشت که ابتدا تیتروار به این ویژگی‌ها اشاره می‌شود:

یامدها و ویژگی‌های حماسه ماندگار نهم دی

الف ـ مهم‌ترین پیام حماسه ماندگار نهم دی تجدید بیعت دوباره با مقام معظم رهبری، حضرت آیت‌الله‌خامنه‌ای (مدظله‌العالی) و تمرکز شعارهای مردم در حمایت از ولایت و تنوع اقشار مردمی‌حامی‌ ولایت فقیه بود.

ب ـ مردم نشان دادند در آستانه ورود به 32 سالگی انقلاب اسلامی همچنان به این نظام و انقلاب وفادارند و همچنان بر سر آرمان‌ها و ارزش‌های خویش ایستاده‌اند و هنگامی‌که احساس کنند حادثه‌ای نظام و کشور را تهدید می‌کند همه در یک جبهه قرار می‌گیرند و به مقابله با آن تهدید می‌پردازند.

ج ـ فتنه‌گران تا آن روز تسلیم رای مردم و قانون نشده بودند و با هدف ضربه‌زدن به انقلاب، از هر فرصتی برای ایجاد بی‌نظمی، آشوب، اغتشاش استفاده می‌کردند اما در آن روز مردم خشم و نفرت خود را از آنان نشان دادند و خواستار برخورد جدی با آنان شدند.

د ـ فتنه پس از انتخابات سال 1388 به‌گونه‌ای پیش رفته بود که به روشنی دست استکبار جهانی و عوامل داخلی آنان در دامن‌‌زدن به التهاب‌ها و اغتشاش‌آفرینی‌ها دیده می‌شد. مردم در راهپیمایی و تظاهرات سراسری نهم دی ماه به استکبار جهانی اعلام کردند که در برابر دشمنی‌های آنها کوتاه نخواهند آمد و تا پای جان برای حفاظت از انقلابشان خواهند ایستاد.

ه ـ یکی از اصلی‌ترین و بیشترین شعارهای مردم شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی بود و پایبندی مردم به آرمان‌های انقلاب بود. مردم دست رد بر سینه کسانی زدند که پیش از این موضوع جمهوری ایرانی را طرح کرده بودند.

و ـ نسل اول و دوم و سوم همه با هم آمدند تا بگویند همه نسل‌ها با انقلاب گره خورده و پیوند ناگسستنی دارند. حضور گسترده و میلیونی مردم در راهپیمایی نهم دی این نظریه را اثبات کرد که به‌رغم برخی ریزش‌ها، انقلاب با رویش‌های بسیاری روبه‌روست.

زـ نهم دی به صحنه تجلی بصیرت و دشمن‌شناسی مردم تبدیل شد. مردم نشان دادند که در دینداری خود، بصیرت اسلام ناب محمدی (ص) را انتخاب کرده‌اند و بر اسلامیت جمهوری اسلامی افتخار می‌کنند.

ح ـ یک بار دیگر به جهانیان ثابت شد ملت ایران قدرت خاموش‌کردن هر فتنه‌ای را دارد.

ط ـ در نهم دی تحلیل‌های اشتباه دشمنان نقش بر آب شد. آنان که با یک گمان غلط وارد میدان شده بودند با به میدان آمدن قاطبه مردم در نهم دی ماه که همه مردم ایران را متحد در صف مخالفت با اغتشاش قرار داده بود، متوجه تحلیل اشتباه خود شدند و نقشه‌های آنان نقش بر آب شد.

ی ـ شعارهای خودجوشی که توسط مردم در روز نهم دی سر داده شد، نشان داد که مردم کشور ما تحلیلگر هستند و به مسائل سیاسی به خوبی واقفند و بر سر آرمان‌های خمینی کبیر(ره) و شهدای والامقام انقلاب اسلامی و منویات رهبر معظم انقلاب با هیچ‌کس شوخی ندارند و در این راستا نشان دادند که حتی از بعضی نخبگان جامعه هم شعور سیاسی بالاتری دارند.

 

واکنش مردم به حرمت‌شکنی در عصر عاشورا

دهمین روز محرم، عاشورای حسینی سال 1388 به نیمه رسیده بود و هیأتی عزاداری گرم عزای حسینی بودند. نماز عاشورا را خوانده و پای سفره طعام حسینی، غم جانسوز را تجربه می‌کردند. ساعتی از ظهر نگذشته بودکه خبرهایی سریع در مساجد و هیأت‌ها در تهران پیچید که فتنه‌گران سوار بر مرکب شهوت و قدرت در خیابان‌های تهران و عموما در خیابان انقلاب اسلامی، میدان فردوسی و چهارراه کالج می‌تازند.

به واقع به نظر می‌رسید که به‌دنبال انتقام‌گیری از عزاداران حسینی بودند که ده روز در عزای سالار شهیدان گریسته و بر سر و صورت زده‌اند. نقطه هدف اولیه آنان هتک حرمت به ارزش‌های عاشورای حسینی بود. آتش‌زدن خیمه‌های عزای حسینی و به آتش کشیدن نمادهای ایام عزاداری حضرت سیدالشهدا‌(ع) و عربده‌کشی منافقین در خیابان و هجوم به سطل‌های زباله و شعار علیه رهبری و انقلاب اسلامی و حمله به اموال دولتی و مردم، اهداف بعدی آنان بود. در خیابان‌ها هلهله کردند، کف زدند و به عزاداران حسینی و هر آنکه پیراهن مشکی بر تن داشت و نشان و محاسنی داشت حمله کردند. اولین واکنش مردم تنها چند ساعت پس از عربده‌کشی آنان و مقابله با این جریان به واقعیت پیوست. خبرهای بعدی که به اطلاع مردم رسانده شد، غروب عاشورا و ششم دی ماه 1388 بود و از صبح فردا تحرکات مردمی، صدور بیانیه‌ها، اعلام اطلاعیه‌ها و تجمع‌های اقشاری علیه فتنه‌گران در سراسر کشور شکل گرفت. واکنش‌های اقشاری در حدی بود که همان شب سران فتنه‌گر با صدور اطلاعیه‌هایی، هتک حرمت قشون و پیاده‌‌نظام خود را با عنوان «خداجوی» معرفی کردند. پیام آن روز موسوی و اظهارنظر برخی دیگر از سران فتنه در قبال حوادث روز عاشورا، نشان داد که جریان فتنه با دین و اعتقادات مردم مشکل داشته و به همین دلیل در برابر نظام اسلامی و ولایت فقیه ایستاده و اعتراض به نتایج انتخابات، بهانه‌ای بیش نبود. این رفتار فتنه‌گران، واکنش‌ پرخروش و حماسی مردم در نهم دی را به همراه داشت که در آن، مردم در صفوفی فشرده و یکپارچه در برابر فتنه‌گران به صحنه آمدند و آنان را منزوی کردند و در واقع به حاشیه راندند.

رمت‌شکنی در روز عاشورا چرا؟

شاید این سوال جدی مطرح باشد که اصحاب فتنه پس از انتخابات، هشت ماه تمام، هجومی‌ترین تعرضات خود را نسبت به نهادهای انقلاب، رهبری نظام و ارزش‌های آن و از همه مهم‌تر به آرای مردم داشتند و همه‌گونه صبر و رأفت نظام اسلامی را دیده بودند، چرا حرمت‌شکنی خود را در روز عاشورای حسینی بی‌شرمانه‌تر به رخ کشیدند؟

به‌خوبی می‌توان خلاف ادعای موسوی و دیگر سران فتنه و حامیان آنان را که فتنه‌گران را همراهی کردند، دریافت که حرمت‌شکنان روز عاشورا هیچ نسبتی با «ملت خداجوی» و عزاداران امام حسین‌(ع) نداشتند. حرمت‌شکنان، مجموعه‌ای ناهمگون با باورها و اعتقادات متفاوت و بعضا متضادی بودند که با هدف مقابله با نظام اسلامی به صحنه آمده بودند. منافقین، بهایی‌ها، سلطنت‌طلبان، گروه‌های چپگرای مارکسیستی، منحرفین، لیبرال‌ها و ملی‌گرایان غرب‌گرا و عده‌ای هم از انقلابیون فرسوده و پشیمان از مبارزه با شاه و آمریکا، این جماعت را تشکیل داده بودند، ضمن اینکه از حمایت کامل صهیونیست‌ها، آمریکا و اتحادیه اروپا به‌ویژه انگلیس و از همه امکانات آنان از جمله فضای سایبری، ماهواره و... کاملا حمایت و سازماندهی می‌شدند و آنان نیز بی‌پرده و آشکارا در حمایت از سران فتنه و گروه‌های نامبرده به میدان آمدند و پشتیبانی کردند و همین بیگانگی و ناهمگونی باعث شد که اقداماتی را انجام دهند که مردم مومن و انقلابی، چهره واقعی آنها را آن‌گونه که هست بشناسند. شعارهای حرمت‌شکنان در عاشورا در ادامه شعارهای پیشین آنان در روزهای قدس، سیزدهم آبان و شانزدهم آذر بود.

این ویژگی عاشورای حسینی است که به خوبی صف حق‌طلبان را از صف مدعیان دروغین حق، جدا می‌ساخت و عصر ششم دی ماه چنین شد.

 

ضور بی‌سابقه مردم در صحنه

مردم در هشت ماه پس از انتخابات، بسیاری از رفتارهای نادرست فتنه‌گران و معاندین را تحمل کردند اما حرمت‌شکنی به عاشورا که نه‌تنها شیعیان، بلکه مسلمانان اهل سنت و حتی اقلیت‌های دینی از ارامنه و آشوری تا دیگر ادیان الهی، احترامی‌ خاص به آن دارند، امری نبود که بشود آن را تحمل کرد.

اتفاق مهمی‌ که بعد از حرمت‌شکنی آنان در روز عاشورا افتاد تمامی‌ یا اکثریت کسانی که به اصل نظام جمهوری اسلامی و ارزش‌های انقلاب پایبند بودند ولی در مسیر حوادث بعد از انتخابات سوالات و ابهاماتی در ذهن داشتند، با حادثه روز عاشورا کاملا برایشان مشخص شد که موضوع چیست و این گروه از هموطنان که به انتخابات و بعضی از مسائل اعتراض داشتند کاملا به صف مردم و بعضا محکم‌تر از دیگران در روز نهم دی حضور یافتند و به نوعی اصرار داشتند که وفاداری خود را مجددا به نظام مقدس جمهوری اسلامی اعلان نمایند و این خود به‌تنهایی می‌توانست دستاوردی جدید برای نظام باشد چرا که استکبار جهانی و دشمنان این نظام در خارج و داخل ماه‌ها بود که هجمه تبلیغاتی زیادی را به عمل آوردند تا بخشی از هموطنان عزیز و انقلابی را از نظام جدا کنند که با روشن‌شدن ماهیت ضدانقلاب و حضور حماسی همه مردم نقشه‌های چندین ماهه آنان در روز نهم دی‌ماه نقش بر آب شد.

در این میان، شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی که یکی از نهادهای مردمی‌ مولود انقلاب است برای روز نهم دی فقط یک اطلاعیه صادر کرد و زمان و مکان تجمع را در تهران، میدان انقلاب و دیگر استان‌های کشور به تناسب محل مناسب اعلام داشت. قطعا باید تمهیدات لازم و امکانات حضور چند میلیونی مردم را فراهم می‌کرد. اما در آن روز مردم از هر طبقه و هر قشر با هر سلیقه سیاسی آمدند. چون معتقد بودند که آرمان‌های امام (رحمه‌الله علیه)، مقام معظم رهبری و شهیدان سرفراز، حقیقی و روشن بود. به این جهت همه آمدند. آن هم در روز غیرتعطیل و امکانات کم مراسم و به روشنی می‌توان این امکانات کم مراسم را که جوابگوی این حضور نبود در جای‌جای مراسم حماسی نهم دی ماه دید.

به یقین هیچ‌کس در تهران و استان‌های کشور نیز انتظار چنین حضور پرشوری از مردم را نداشتند و به این‌گونه حماسه نهم دی ماه رقم خورد.

 

 

هم دی‌‌ماه، مهر پایان بر فتنه‌های خیابانی

بسیاری از صاحبنظران معتقد بودند که حماسه نهم دی ماه، مهر پایانی بر فتنه‌های خیابانی بود. حوادث هشت ماه سراسر فتنه در جامعه و هجوم رسانه‌های بیگانه و حمایت‌های عناصر خودفروخته داخل و در مقابل دفاع مقدس هشت ماهه، صبر و بردباری و نوعی خویشتنداری دلسوزان انقلاب اسلامی وضعیت را به‌گونه‌ای التهاب‌آور ساخته بود. هرچند مدتی بود که بحران‌ها و فتنه‌های خیابانی کمی فروکش کرده بود اما هر‌ از ‌گاهی و به مناسبتی باز هم فتنه‌گران عرض اندام می‌کردند. علاوه بر آن، ذهن و اندیشه بخشی از مردم به دلیل ناآرامی‌ها و اغتشاشات و جنگ روانی سران فتنه و ایادی آنها پریشان بود.

با توجه به تمام شرایط موجود به ویژه دفاع مقدس هشت ماهه، در واقع حضور یکپارچه مردم در نهم دی ماه، مهر پایان بر فتنه‌های خیابانی بود