دانشجویان چه بلایی بر سر خاتمی و احمدی نژاد آوردند!+فیلم

یک سال است و یک 16 آذر برای دانشجویان! به ویژه دانشجویانی که تن شان به تن سیاست هم خورده باشد و به قول عامیانه کله شان بوی قورمه سبزی بدهد.  

اما همین روز دانشجو که علی القاعده، روز گرامیداشت دانشگاه و دانشجوست،در سالیان اخیر به کابوس روسای جمهوری در ایران تبدیل شده است. روسای جمهوری که تجربه تلخ برخی از آنان از 16 آذر باعث می شد که  برای چند سال این روز را به خاطر آلودگی هوا در تهران تعطیل کنند تا دانشگاهی و دانشجویی را در این روز نبینند و برخی دیگر هم سالن را با دانشجویان همسو پر می کردند که صدای دوستانشان را بیشتر از صدای دانشجویان بشنوند. 

 از حق نباید گذشت،روز دانشجو، روز خوشی برای روسای جمهور نیست،نه تنها روز خوشی نیست که تلخ هم هست.چه آنکه شاید تندترین حرف ها و انتقادات و شاید رکیک ترین الفاظی را که یک رئیس جمهور در عمرش می تواند شنیده باشد را در این روز از دانشجویان می شنود و اولین بار حضور آزاد در جمع دانشجویی را آخرین بار می کند و اگر هم سالهای بعد رئیس جمهوری در جمع دانشجویان حاضر شود، از حضور آزاد دانشجویی خبری نیست و شرکت کنندگان و پرسش کنندگان مدیریت شده،حضور پیدا می کنند.  

اما چرا باید اینگونه باشد و روسای جمهوری که با امواج روشنگرانه دانشجویان،به منصب ریاست جمهور می رسند، از دانشجویان روی درکشند و دانشجویان هم منتخب شان را تنها گذارند؟ 

16 آذر صریح ترین وبی پرده ترین حضور یک رئیس جمهور در دانشگاه اتفاق می افتد. روسایی که اغلب در دسترس دانشجویان نیستند و دانشجو برای رساندن حرف و کلام خود به یک رئیس جمهور باید یک سال صبر کند تا اگر شد بعد از یک سال در یک ساعت،رئیس جمهور را در مقابل خود ببیند و با او سخن بگوید و کیست که نداند انتظاری به وسعت یک سال و دیداری به محدودیت یک ساعت،مجالی نمی گذارد جز اینکه دانشجو به طعن و فریاد با رئیس جمهور صحبت کند.

دانشجو اگر فریاد نزند همین چند لحظه را  هم برای رساندن سخن خود به رئیس جمهور از دست داده است. حال این همه فریاد در هم این همه دانشجو به کجا می رسد؟جز طعن و فریاد و توهین کدامش به گوش رئیس جمهور می رسد. خود را به تغافل نزنیم ؛راه دانشجویان به روسا بسته است و بعد یک سال، یک لحظه، جز فریاد از دانشجو بلند نمی شود! راه های را برای رسیدن حرف دانشجویان باید باز کرد تا 16 آذر روز کابوس روسای جمهور نشود. 

از آن سو اما نباید از حق هم گذشت که علیرغم هر چه نقصان است، روسای جمهور نمایندگان اراده جمعی یک ملت هستند و اگر چه مسئولند و لابد پاسخگو؛اما رئیس جمهور حرمت دارد و باید حرمتش حفظ شود.مطالبه گری هم آیین و رسم و رسوم خود را دارد.استفاده از الفاظ زشت و رکیک که نه در شان دانشجویان است و به کاربردنش از حرمت و احترام رئیس جمهور هم می کاهد،شایسته دانشجویان نیست. 

رئیس جمهور اصلاح طلبی هم چون سید محمد خاتمی و  رئیس جمهور اصولگرایی همچون احمدی نژاد در دانشگاه بسیار از این الفاظ رکیک شنیدند.الفاظی آنان را از حضور آزاد در 16 آذر های دانشجویی بر حذر داشت. 

قدری بر تجربه رفته بر روسای جمهور سابق،اندیشه کنیم.16 آذر روز دانشجو و تکریم دانشگاه است،نباید روز کابوس روسای جمهور باشد! 

دانلود فیلم