-
دوشنبه, ۲۲ ارديبهشت ۱۳۹۳، ۱۲:۵۹ ب.ظ
-
۱۳۳
صف بندی‌های سیاسی برای رسیدن به مجلس دهم شکل گرفته است و گروه‌های سیاسی از هم اکنون به دنبال رسیدن به گزینه نهایی برای ریاست مجلس هستند.
فضای سیاسی ایران این روزها به شدت به سمت دو قطبی شدن حرکت می‌کند و مخالفان و موافقان دولت در مقابل هم صف کشیده‌اند، برخی دلواپس هستند و عده‌ای دیگر از این دلواپسی متعجب. همین فضا که به نظر می‌رسد در ماه‌های پیش رو، بر آتش آن افزوده شود، سبب خواهد شد تا انتخابات مجلس دهم، تبدیل به رقابتی ترین و دو قطبی ترین انتخابات مجلس درتاریخ جمهوری اسلامی ایران بدل شود. این رقابت اینبار نه بین راست و چپ بلکه بین مخالف دولت و موافق دولت برگزار خواهد شد و قطعا در طیف موافق دولت، راست، چپ حضور دارند.
مجلس‌های سوم و ششم نیز جامعه ایران شاهد دو قطبی شدن فضای سیاسی کشور بین دو جناح راست و چپ بود که اتفاقا در هر دو انتخابات اصلاح طلبان اکثریت مجلس را به عهده گرفتند. در مجلس سوم، اکثریت نسبی و در مجلس ششم اکثریت مطلق را به خود اختصاص دادند تا نشان دهند در فضای دو قطبی مجلس، از شانس بیشتری برای پیروزی برخوردار هستند.
حسن روحانی رئیس جمهور نیز نگاه ویژه‌ای به این انتخابات دارد و با توجه به فشاری که این روزها از سوی مجلس تحمل می‌کند، او را برای حضور قدرتمند در مجلس دهم ترغیب می‌کند. بدین ترتیب مجلس دهم برای روحانی یک اهمیت ویژه‌ای دارد و آنهم رسیدن به اهداف خود، از طریق این مجلس است.
مجلس دهم قطعا از یک اکثریت قوی و یک اقلیت قدرتمند تشکیل خواهد شد که می‌توانند در انتخاب رئیس مجلس تاثیر گذار باشند. رئیس مجلس دهم، دو نقش متفاوت را می‌تواند بازی کند؛ هم می‌تواند همراه روحانی باشد و هم در مقابل او.
در این راه هم اکنون چندین نفر به عنوان نامزدهای احتمالی مطرح هستند، تا بر صندلی کرسی ریاست قوه مقننه تکیه بزنند. صندلی که می‌تواند نقش تاثیر گذاری در آینده سیاسی ایران بازی کند.
سه گانه ریاست
علی لاریجانی، رئیس مجلس‌های هشتم و نهم، محتمل ترین گزینه برای ریاست مجلس است. او که خوشحال ترین فرد از پیروزی روحانی بعد از 24 خرداد سال 92 بود و تاکنون نیز سعی کرده که بار فتار سیاسی خود جایگاه ویژه‌ای نزد طرفداران روحانی باز کند. بسیاری از ناظران سیاسی ایران به نقش لاریجانی در رای آوردن برخی از وزرای پیشنهادی روحانی تاکید می‌کنند و اعتقاد دارند که لاریجانی سعی می‌کند، زهر مخالفان دولت در مجلس را بگیرد.
دفاع جانانه رئیس مجلس از رئیس جمهور بر سر پخش سی دی « من روحانی هستم» و حمایت از تیم مذاکره کننده هسته ای، خود بیانگر همین معناست. لاریجانی، روحانی را یک رئیس دولت قانون مدار خطاب می‌کند و معتقد است مردم با او می‌توانند به آینده امیدوار باشند.
علی لاریجانی در صورتی می‌تواند عهده دار ریاست مجلس باشد که اصلاح طلبان طرفدار روحانی، نتوانند کرسی‌های زیادی را به خود اختصاص دهند. کسب اکثریت مجلس، توسط اصول گرایان میانه رو یعنی ریاست دوباره علی لاریجانی بر مجلس شورای اسلامی.
عارف در کنار روحانی قرار می گیرد؟
پیروزی اصلاح طلبان و کسب اکثریت مجلس می‌تواند همای سعات را بر دوش « محمدرضا عارف» بنشاند. عارفی که این روزها بیش از هر سیاستمدار دیگری فعالیت‌های انتخاباتی خود را آغاز کرده است و به صورت رسمی می‌گوید، که در انتخابات مجلس دهم نقش فعالی خواهد داشت.
رابطه عارف و روحانی با تمام گلایه‌هایی که عارف از روحانی دارد، می‌تواند موجب هماهنگی بیشتر دولت و مجلس شود. بسیاری بر این باور هستند که عارف می‌تواند نقشی که مهدی کروبی برای دولت خاتمی بازی کرد را برای دولت روحانی بازی کند.
با توجه به محدودیت‌های سران اصلاحات به نظر می‌رسد احزاب اصلاح طلب نیز در صورت پیروزی و حضور عارف در مجلس، او را به کرسی ریاست مجلس خواهند رسید تا عارف دومین اصلاح طلبی باشد که بر این صندلی تکیه بزند. عارف با توجه به کناره گیری اش از انتخابات به نفع حسن روحانی این انتظار را از لیدرهای جریان اصلاحات یعنی « هاشمی و خاتمی» دارد، که از او در انتخابات پیش رو حمایت کنند. به نظر می‌رسد عارف برای رسیدن به صندلی مجلس رقیبی در جریان اصلاحات ندارد.
حداد و چمران ساز ناکوک مخالفان
مخالفان دولت نیز در صورت پیروزی گزینه‌های جالب توجه پیش رو ی خود دارد که یکی از آنها، غلامعلی حداد عادل« رئیس مجلس هفتم» است. حداد عادل رئیس مورد نظر جبهه پایدرای و تندروهای مجلس است. جبهه پایداری در مجلس نهم نیز به دنبال رساندن، حداد به ریاست مجلس است، امری که تاکنون موفق به اجرا کردن آن نشدند و بعید است در یک سال باقیمانده هم به چنین موفقیتی دست یابند.
حداد عادل می‌تواند، مجلس مخالف دولت را مدیریت کند، مجلسی که می‌تواند به مراتب روزهای سخت تر از مجلس نهم را برای روحانی به ارمغان بیاورد. پیروزی تندروها در مجلس دهم یعنی ادامه روند کنونی با شدت بیشتر.
دیگر گرینه‌ای که مخالفان دولت، برای ریاست مجلس در نظر گرفته‌اند، مهدی چمران رئیس سابق شورای شهر تهران است. این گروه به دنبال رایزنی برای راضی کردن او برای حضور در انتخابات مجلس از شهر تهران هستند تا در صورت پیروزی او را به عنوان رئیس مجلس دهم معرفی کنند. چمران نیز همچون حداد عادل از مخالفان سیاست‌های دولت حسن روحانی است و همین می‌تواند وجه اشتراک بزرگ او به اعضای جبهه پایداری در مجلس باشد. این گروه اعتقاد دارد که چمران می‌تواند با رای بالا از شهر تهران راهی مجلس شورای اسلامی شود.
همه در انتظار پاسخ یک مرد
در میان تمام این نام‌ها، فرد دیگری نیز حضور دارد که گروه‌های مختلف سیاسی اعم از اصلاح طلب و اصول گرا به دنبال حضور او در مجلس شورای اسلامی هستند و این فرد کسی نیست به جز« علی اکبر ناطق نوری» رئیس مجلس‌های چهارم و پنجم. از فردای پیروزی حسن روحانی و تشکیل دولت او، نام ناطق نوری بر سر زبان‌ها افتاد و روزی از او به عنوان وزیر و روز دیگر به عنوان مشاور و امروز به عنوان رئیس آینده مجلس شورای اسلامی یاد می‌کنند.
ناطق نوری، اما خود بارها اعلام کرده است تصمیمی برای حضور در انتخابات ندارد و حتی برادر او اعلام کرد که وقتی ناطق نوری می‌گوید نمی‌آیم یعنی نمی‌ایم، و گروه‌های سیاسی نباید دل به حضور او ببندند.
رئیس سابق مجلس در آخرین واکنش خود نیز به خبرنگاران گفت که برای حضور در انتخابات هنوز تصمیم نگرفته‌است.
در کنار این اسامی از محسن رضایی و محمدباقر قالیباف به عنوان دیگر نامزدهای احتمالی ریاست مجلس شورای اسلامی یاد می‌کنند.
بدین ترتیب از هم اکنون وزن کشی‌های سیاسی برای انتخابات مجلس آغاز شده است و سیاسیون به دنبال رسیدن به یک مجلس قدرتمند برای همراهی و مخالفت با دولت هستند.
مجلس‌های سوم و ششم نیز جامعه ایران شاهد دو قطبی شدن فضای سیاسی کشور بین دو جناح راست و چپ بود که اتفاقا در هر دو انتخابات اصلاح طلبان اکثریت مجلس را به عهده گرفتند. در مجلس سوم، اکثریت نسبی و در مجلس ششم اکثریت مطلق را به خود اختصاص دادند تا نشان دهند در فضای دو قطبی مجلس، از شانس بیشتری برای پیروزی برخوردار هستند.
حسن روحانی رئیس جمهور نیز نگاه ویژه‌ای به این انتخابات دارد و با توجه به فشاری که این روزها از سوی مجلس تحمل می‌کند، او را برای حضور قدرتمند در مجلس دهم ترغیب می‌کند. بدین ترتیب مجلس دهم برای روحانی یک اهمیت ویژه‌ای دارد و آنهم رسیدن به اهداف خود، از طریق این مجلس است.
مجلس دهم قطعا از یک اکثریت قوی و یک اقلیت قدرتمند تشکیل خواهد شد که می‌توانند در انتخاب رئیس مجلس تاثیر گذار باشند. رئیس مجلس دهم، دو نقش متفاوت را می‌تواند بازی کند؛ هم می‌تواند همراه روحانی باشد و هم در مقابل او.
در این راه هم اکنون چندین نفر به عنوان نامزدهای احتمالی مطرح هستند، تا بر صندلی کرسی ریاست قوه مقننه تکیه بزنند. صندلی که می‌تواند نقش تاثیر گذاری در آینده سیاسی ایران بازی کند.
سه گانه ریاست
علی لاریجانی، رئیس مجلس‌های هشتم و نهم، محتمل ترین گزینه برای ریاست مجلس است. او که خوشحال ترین فرد از پیروزی روحانی بعد از 24 خرداد سال 92 بود و تاکنون نیز سعی کرده که بار فتار سیاسی خود جایگاه ویژه‌ای نزد طرفداران روحانی باز کند. بسیاری از ناظران سیاسی ایران به نقش لاریجانی در رای آوردن برخی از وزرای پیشنهادی روحانی تاکید می‌کنند و اعتقاد دارند که لاریجانی سعی می‌کند، زهر مخالفان دولت در مجلس را بگیرد.
دفاع جانانه رئیس مجلس از رئیس جمهور بر سر پخش سی دی « من روحانی هستم» و حمایت از تیم مذاکره کننده هسته ای، خود بیانگر همین معناست. لاریجانی، روحانی را یک رئیس دولت قانون مدار خطاب می‌کند و معتقد است مردم با او می‌توانند به آینده امیدوار باشند.
علی لاریجانی در صورتی می‌تواند عهده دار ریاست مجلس باشد که اصلاح طلبان طرفدار روحانی، نتوانند کرسی‌های زیادی را به خود اختصاص دهند. کسب اکثریت مجلس، توسط اصول گرایان میانه رو یعنی ریاست دوباره علی لاریجانی بر مجلس شورای اسلامی.
عارف در کنار روحانی قرار می گیرد؟
پیروزی اصلاح طلبان و کسب اکثریت مجلس می‌تواند همای سعات را بر دوش « محمدرضا عارف» بنشاند. عارفی که این روزها بیش از هر سیاستمدار دیگری فعالیت‌های انتخاباتی خود را آغاز کرده است و به صورت رسمی می‌گوید، که در انتخابات مجلس دهم نقش فعالی خواهد داشت.
رابطه عارف و روحانی با تمام گلایه‌هایی که عارف از روحانی دارد، می‌تواند موجب هماهنگی بیشتر دولت و مجلس شود. بسیاری بر این باور هستند که عارف می‌تواند نقشی که مهدی کروبی برای دولت خاتمی بازی کرد را برای دولت روحانی بازی کند.
با توجه به محدودیت‌های سران اصلاحات به نظر می‌رسد احزاب اصلاح طلب نیز در صورت پیروزی و حضور عارف در مجلس، او را به کرسی ریاست مجلس خواهند رسید تا عارف دومین اصلاح طلبی باشد که بر این صندلی تکیه بزند. عارف با توجه به کناره گیری اش از انتخابات به نفع حسن روحانی این انتظار را از لیدرهای جریان اصلاحات یعنی « هاشمی و خاتمی» دارد، که از او در انتخابات پیش رو حمایت کنند. به نظر می‌رسد عارف برای رسیدن به صندلی مجلس رقیبی در جریان اصلاحات ندارد.
حداد و چمران ساز ناکوک مخالفان
مخالفان دولت نیز در صورت پیروزی گزینه‌های جالب توجه پیش رو ی خود دارد که یکی از آنها، غلامعلی حداد عادل« رئیس مجلس هفتم» است. حداد عادل رئیس مورد نظر جبهه پایدرای و تندروهای مجلس است. جبهه پایداری در مجلس نهم نیز به دنبال رساندن، حداد به ریاست مجلس است، امری که تاکنون موفق به اجرا کردن آن نشدند و بعید است در یک سال باقیمانده هم به چنین موفقیتی دست یابند.
حداد عادل می‌تواند، مجلس مخالف دولت را مدیریت کند، مجلسی که می‌تواند به مراتب روزهای سخت تر از مجلس نهم را برای روحانی به ارمغان بیاورد. پیروزی تندروها در مجلس دهم یعنی ادامه روند کنونی با شدت بیشتر.
دیگر گرینه‌ای که مخالفان دولت، برای ریاست مجلس در نظر گرفته‌اند، مهدی چمران رئیس سابق شورای شهر تهران است. این گروه به دنبال رایزنی برای راضی کردن او برای حضور در انتخابات مجلس از شهر تهران هستند تا در صورت پیروزی او را به عنوان رئیس مجلس دهم معرفی کنند. چمران نیز همچون حداد عادل از مخالفان سیاست‌های دولت حسن روحانی است و همین می‌تواند وجه اشتراک بزرگ او به اعضای جبهه پایداری در مجلس باشد. این گروه اعتقاد دارد که چمران می‌تواند با رای بالا از شهر تهران راهی مجلس شورای اسلامی شود.
همه در انتظار پاسخ یک مرد
در میان تمام این نام‌ها، فرد دیگری نیز حضور دارد که گروه‌های مختلف سیاسی اعم از اصلاح طلب و اصول گرا به دنبال حضور او در مجلس شورای اسلامی هستند و این فرد کسی نیست به جز« علی اکبر ناطق نوری» رئیس مجلس‌های چهارم و پنجم. از فردای پیروزی حسن روحانی و تشکیل دولت او، نام ناطق نوری بر سر زبان‌ها افتاد و روزی از او به عنوان وزیر و روز دیگر به عنوان مشاور و امروز به عنوان رئیس آینده مجلس شورای اسلامی یاد می‌کنند.
ناطق نوری، اما خود بارها اعلام کرده است تصمیمی برای حضور در انتخابات ندارد و حتی برادر او اعلام کرد که وقتی ناطق نوری می‌گوید نمی‌آیم یعنی نمی‌ایم، و گروه‌های سیاسی نباید دل به حضور او ببندند.
رئیس سابق مجلس در آخرین واکنش خود نیز به خبرنگاران گفت که برای حضور در انتخابات هنوز تصمیم نگرفته‌است.
در کنار این اسامی از محسن رضایی و محمدباقر قالیباف به عنوان دیگر نامزدهای احتمالی ریاست مجلس شورای اسلامی یاد می‌کنند.
بدین ترتیب از هم اکنون وزن کشی‌های سیاسی برای انتخابات مجلس آغاز شده است و سیاسیون به دنبال رسیدن به یک مجلس قدرتمند برای همراهی و مخالفت با دولت هستند.
