امام زمان(علیه‌السلام) و آینده جهان

چون بعد از محرم و صفر هشت روز که گذشت، روز هشتم، شهادت امام عسگری است، روز نهم آغاز امامت امام زمان است. بنابراین موضوع بحث ما: آینده‌ی جهان با کیست؟

تاریخ پخش: 13/11/90

بسم الله الرحمن الرحیم

«الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی»

بحث ما راجع به آینده‌ی جهان است. چون بعد از محرم و صفر هشت روز که گذشت، روز هشتم، شهادت امام عسگری است، روز نهم آغاز امامت امام زمان است. بنابراین موضوع بحث ما: آینده‌ی جهان با کیست؟ ضمن اینکه بحث اعتقادی است، یک بحث سیاسی هم هست که تمام مکتب‌ها فرو می‌ریزد، همه ابر قدرت‌ها کنار می‌روند و آینده‌ی جهان با مردان خداست.

قرآن می‌فرماید: «أََنَّ الْأَرْضَ» به درستی که زمین «یَرِثُها» وارثش می‌شوند، چه کسانی؟ «عِبادِیَ» بندگان من، نه هر بنده‌ای «عِبادِیَ الصَّالِحُونَ» (انبیاء/105) باید صلاحیت داشته باشد. آینده‌ی جهان با مردان خداست.

آیه‌ی دیگر «وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقین‏» (اعراف/128)، «وَ الْعاقِبَةُ لِلتَّقْوى‏» (طه/132)، تا حالا هم تقریباً همینطور بوده، نه تقریباً تحقیقاً همینطور بوده. بالاخره یزیدی‌ها محو شدند. حسین ماند. آثار یزید و ابن زیاد محو شد، خطبه‌های زینب کبری ماند. شاه محو شد، صدام محو شد، امام خمینی ماند. ابوجهل‌ها، ابوسفیان‌ها محو شدند، پیغمبر ماند. همیشه اینطور بوده، حالا هم می‌گوید حالا که دیدی اینطور. «أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها».

1- محو جلوه‌های باطل و ماندگاری تجلّی حق

ممکن است باطل یک جلوه‌ای داشته باشد، جلوه تمام می‌شود و حق ماندگار می‌شود. حالا نکته‌ای که هست «عِبادِیَ الصَّالِحُونَ» گفته. صالحون یعنی صلاحیت داشته باشد. نه هرکس که نماز شب بخواند. ممکن است خیلی آدم مؤمنی هم باشد ولی صلاحیت حکومت نداشته باشد. آدم هست که خیلی آدم خوبی است، همه واجبات و مستحبات را انجام می‌دهد اما صلاحیت اداره‌ی کشور را ندارد. لذا نگفته: «عِبادِیَ المتقون»، «عبادی المؤمنون»، «عبادی المتهجدون»، «عِبادِیَ الصَّالِحُونَ». مسأله‌ی صلاحیت مسأله‌ی مهمی است.

«عِبادِیَ الصَّالِحُونَ» صلاحیت حکومت، ممکن است خیلی طرف خوب باشد، پیغمبر گفت: ابوذر آدم خوبی هستی اما صلاحیت مدیریت حتی دو نفر را نداری. «إِنِّی أَرَاکَ ضَعِیفا» ترجمه‌اش را می‌فهمید، «إِنِّی» یعنی چه؟ «ضعیف» هم که می‌دانید. «إِنِّی أَرَاکَ ضَعِیفا» من تو را ضعیف می‌دانم. «فَلَا تَأَمَّرَنَّ عَلَى اثْنَیْن‏» (بحارالانوار/ج72/ص4) تو ولایت دو نفر را نباید داشته باشی. ولی سلمان را استاندار مداین کرد. سلمان و ابوذر هر دو آدم خوبی بودند. ولی سلمان صلاحیت حکومت داشت، ابوذر نداشت.

ممکن است سی نفر، پنجاه نفر، صد نفر، دویست نفر مجتهد باشند. یکی بتواند رهبر شود. ممکن است ملا خیلی باشد، یکی بتواند خطیب باشد. باقی‌ها نتوانند خطبه بخوانند. صلاحیت این کار را باید داشته باشد.

2- برتری مذهب اهل بیت(علیهم‌السلام)

قرآن می‌فرماید: «وَعَدَ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا» باز می‌گوید: «وَ عَمِلُوا الصَّالِحات لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ» (نور/55) اینجا یک صالح داریم، داشته باشید، «وَعَدَ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا» خدا وعده داده، «وَعَدَ اللَّهُ» خدا وعده داده «الَّذینَ» به کسانی که «آمَنُوا» دوباره گفته «وَ عَمِلُوا الصَّالِحات» اینجا هم یک صالحات داریم که چه؟ که «لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ» حکومت دستش بدهد. «عِبادِیَ الصَّالِحُونَ»، «وَ عَمِلُوا الصَّالِحات».

من این را پارسال هم گفتم. حالا ممکن است پارسال یک عده پای تلویزیون نبودند یا یادشان رفته، این فلش کامپیوتر در جیبتان هست؟ بدهید. ببخشید... من معذرت می‌خواهم، با این فلش کامپیوتر یک مثال بزنم.

می‌گویند: امام عسگری که شهید شد، امام زمان سه، چهار ساله بود. بچه‌ی سه، چهار ساله چطور می‌تواند امام شود؟ جوابش این فلش کامپیوتر است. شما این فلش کامپیوتر را وصل به کامپیوتر می‌کنی، بعد از چند دقیقه، چند ثانیه، تمام علوم از آن کامپیوتر به این منتقل می‌شود. این چیه؟ درونش هم خالی است. مثل تخمه پوک! یعنی یک فلز پوک، بشر توانست علم را از آن کامپیوتر به این فلز منتقل کند چطور شما قبول می‌کنی انسان علم را از فلز به فلز منتقل کند، خدای انسان نمی‌تواند علم امام عسگری را به بچه‌ی چهار ساله منتقل کند؟ بنابراین اینکه بچه‌ی سه، چهار ساله چطور می‌شود امام شود، جوابش فلش کامپیوتر است. این یک نکته را می‌ترسم یادم برود. بچه می‌تواند امام شود؟ امامت علم می‌خواهد. وزن که نمی‌خواهد که چند کیلو. مثل رادیو، رادیو ممکن است یک رادیوی کوچک باشد، ده موج را بگیرد، ممکن است یک رادیو اندازه‌ی یک بشکه باشد، یک موج را هم نگیرد. صلاحیت می‌خواهد.

دیگر چه؟ قرآن می‌فرماید: «دینَهُمُ الَّذِی ارْتَضى‏» (نور/55) دینی حاکم خواهد شد که «ارْتَضى‏» بالاخره «دینَهُمُ» آن دینی بر جهان غالب خواهد شد، در آینده که «دینَهُمُ الَّذِی ارْتَضى‏»، «ارْتَضى» یعنی خدا باید از آن راضی باشد. از کدام دین‌ها راضی است. مذهب در دنیا خیلی است. خدا از کدام راضی است؟ یک کد داده گفته: از این راضی هستم. آن دینی که «رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دینا» (مائده/3) یعنی دین غدیر خم، «رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دینا». آن روزی که امیرالمؤمنین معرفی شد، خدا گفت: من حالا راضی هستم. یعنی راضی هستم از دینی که رهبرش امیرالمؤمنین باشد. علی بن ابی طالب باشد. چه دارم می‌گویم؟ آینده‌ی جهان با کیست؟ قرآن می‌گوید:‏ «عِبادِیَ الصَّالِحُونَ». قرآن می‌گوید: وعده‌ی خدا به کسانی است که ایمان و عمل صالح، قرآن می‌گویید: آینده‌ی جهان به کسی است که مکتبش مورد رضای خدا باشد. کدام مکتب‌ها مورد رضای خداست؟ «ارْتَضى‏»،«رَضیتُ»، هردو یک ریشه است. ما گاهی وقت‌ها با این کدها می‌توانیم بفهمیم.

یک حدیث است هم شیعه گفته و هم سنی. همه گفته‌اند. که پیغمبر فرمود: یهودی‌ها 71 فرقه شدند، مسیحی‌ها 72 فرقه شدند. مسلمان‌ها 73 فرقه می‌شوند. بعد پیغمبر فرمود: «فِرْقَةٌ نَاجِیَة» (بحارالانوار/ج30/ص335) یک فرقه از اینها نجات پیدا می‌کند. «فِرْقَةٌ نَاجِیَة» یک فرقه «ناجیه» است. خوب همه می‌گویند: ما هستیم. تمام فرقه‌های مسلمان می‌گویند: ما اهل نجات هستیم، باقی‌ها هلاک می‌شوند. فقط ناجی ما هستیم. ما چه کنیم برای اینکه ببینیم چه کسی راست می‌گوید و چه کسی دروغ؟ اگر یک پدری در خانه گفت: من یکی از بچه‌هایم را دوست دارم. او می‌گوید: من را گفت، او می‌گوید: من را گفت. همه‌ی بچه‌ها می‌گویند: من را گفت، من را گفت، من را گفت، بهترین کسی که می‌تواند مشکل را حل کند، چه کسی است؟بگویید... آن کسی که گفته من یکی را دوست دارم. اگر پدر گفت: یکی را دوست دارم، همه می‌گویند: من را گفت. مادر گفت: یکی را دوست دارم، همه می‌گویند: ما را گفت. بهترین کسی که باید حل کند آن کسی است که این حرف را زده، بگوییم: آقاجان شما که گفتی یکی از بچه‌هایم را دوست دارم، خودت بگو. کدام‌ها را دوست داری؟ خودش باید بگوید. پیغمبر فرمود: «فِرْقَةٌ نَاجِیَة» می‌گوییم: یا رسول الله، فرقه‌ی ناجیه کدام است؟ خودت بگو. می‌گوید: «مَثَلُ أَهْلِ بَیْتِی کَمَثَلِ سَفِینَةِ نُوح‏» (بحارالانوار/ج23/ص123) اهل بیت من مثل کشتی نوح است. «مَنْ رَکِبَهَا» هرکس سوار ان کشتی شود، «نَجَا» نجات پیدا می‌کند. «ارْتَضى‏» با «رَضیتُ» یکی است.

گرفتید چه می‌گویم؟ اینها شیعه و سنی ندارد. تمام مسلمان‌ها قبول دارند که پیغمبر فرمود: امت من 73 فرقه می‌شوند، یکی اهل نجات است. مسلمان‌ها همه دعوایشان است. او می‌گوید: من ناجی هستم، تو کجی. او می‌گوید: من صاف هستم، تو کجی. می‌گوییم: آقا هیچ‌کس حرف نزند از خود پیغمبر بپرسیم. یا رسول الله آن کسی که می‌گویی ناجی است، چه کسی است؟ فرمود: آنهایی که در خط اهل بیت هستند. «مَثَلُ أَهْلِ بَیْتِی کَمَثَلِ سَفِینَةِ نُوح‏». اهل بیت من مثل کشتی نوح است. هرکس کشتی نوح را سوار شود، نجات پیدا می‌کند و باقی غرق می‌شوند. «مَنْ رَکِبَهَا نَجَا»، نَجَا و ناجی ریشه‌اش یکی است. «ارْتَضى‏»، «رَضیتُ»، آینده‌ی جهان با کیست؟

3- فراگیر شدن ظلم، عامل آمادگی مردم برای ظهور امام زمان(علیه‌السلام)

یک چیزی هست می‌گویند که: امام زمان وقتی می‌آید که دنیا پر از ظلم باشد. یکی ممکن است اینطور معنا کند. خوب، پس برای اینکه امام زمان بیاید، بیایید همه ظلم کنیم. دنیا پر شود امام زمان تشریف بیاورد. اگر کسی چنین گفت، چه می‌گوییم؟ بیایید هرکس هر گناهی می‌تواند بکند، بکند. هرچه زودتر دنیا را پر از ظلم کنیم. چون حدیث داریم. نه یک حدیث، ده حدیث و بیست حدیث و سی حدیث و صد حدیث نیست. کلی حدیث داریم که هروقت دنیا پر از ظلم شود آقا می‌آید. حالا یک کسی گفت: خیلی خوب، پس بیایید دنیا را پر از ظلم کنیم، امام زمان بیاید.

جوابش چیست؟ جوابش این است. نگفته: وقتی امام زمان می‌آید که دنیا پر از ظالم باشد. می‌گوید: دنیا پر از ظلم باشد. اگر می‌گفت: وقتی می‌آید که دنیا پر از ظالم باشد، پس همه‌‌ی ما باید ظالم شویم تا آقا بیاید. می‌گوید: دنیا پر از ظلم شود. ببین یک وقت است می‌گویم: وقتی پنجره را باز می‌کنی، که اینجا پر از دود شود. پر از دود شود نه اینکه همه سیگاری شویم. ممکن است یک خلافکاری یک کنده‌ی درخت اینجا بیاورد، یک نفر هم بیشتر نیست ولی همین یک نفر با یک کنده‌ی درخت اینجا را پر از دود کند. یک صدام پیدا می‌شود عراق را به هم می‌ریزد. کویت را به هم می‌ریزد، ایران را هم به هم می‌ریزد. نگفته: «بَعْدَ مَا مُلِئَتْ ظالما»، گفته: «بَعْدَ مَا مُلِئَتْ ظُلْماً» (بحارالانوار/ج30/ص80) نمی‌گوید: اگر همه‌ی شما سیگاری شوید، در و پنجره را باز می‌کنیم، می‌گوید: اگر اینجا پر از دود شد. ممکن است یک نفر دود کند، باقی هم سیگاری نباشند و آدم صالحی باشند. معلوم شد چه گفتم یا نه؟

حدیث می‌گوید: بعد از آن که دنیا پر از ظلم یا ظالم؟ با هم بگویید... دنیا اگر پر از ظلم شد، امام زمان تشریف می‌آورد. کسی نگوید پس بیایید همه ظلم کنیم. نگفته: دنیا پر از ظالم شد، دنیا پر از ظلم شد. ممکن است چهار تا ابر قدرت با سوء استفاده از انرژی هسته‌ای، دنیا را به آتش بکشند. همه مردم هم آدم صالحی باشند. میلیون‌ها، میلیارد‌ها آدم صالح داشته باشیم، اما جنایتکارها، چند تا جنایتکار دنیا را به آتش بکشند. اگر دنیا پر از ظلم شد، آقا می‌آید نه دنیا پر از ظالم شد.

ما باید منطق داشته باشیم. قرآن سه مرتبه این را فرموده. این آیه سه مرتبه در قرآن تکرار شده است. «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّه‏» (توبه/33) آینده‌ی جهان با اهل منطق است. با کیست؟ با اهل منطق. با کسی که منطق او غالب شود. «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّه‏» یعنی بر همه‌ی دین‌ها، کل دین یعنی هر مکتبی باید ظهور پیدا کند این مکتب بر همه‌ی ادیان. آینده‌ی جهان با کیست؟

1- از نظر ایمان، «وَعَدَ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا» (مائده/9) باید اهل ایمان باشد. از نظر لیاقت باید صلاحیت داشته باشد. از نظر منطق و استدلال باید منطقش بر همه‌ی منطق‌ها غالب شود. «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّه‏». دیگر چه...

4- دوری از اشرافی‌گری در حکومت امام زمان(علیه‌السلام)

باید ساده زیست باشد. حدیث داریم کسانی که منتظر امام زمان هستند، باید زندگی اشرافی را کنار بگذارند. «فَلْیَسْتَعِدَّ لِلْفَقْر» (بحارالانوار/ج64/ص247) باید زندگی‌اش را روی شمعک بیاورد. نمی‌شود آدم زندگی اشرافی داشته باشد، بعد در زندگی اشرافی هم مثلاً بگوید: ای امام زمان من منتظر تو هستم. زندگی ساده! این هم حدیث است.

یک قصه‌ای در قرآن هست که... یک صلواتی بفرستید. (صلوات حضار)

طالوت رهبر جمعیت مؤمنین بود. به مؤمنین گفت: من رهبر و فرمانده‌ی نظامی شما هستم. برویم جبهه با جالوت بجنگیم. طالوت با جالوت بجنگد. یک امتحان اقتصادی، امتحان شکمی، در راه که می‌رویم یک نهر آبی است. «إِنَّ اللَّهَ مُبْتَلیکُمْ بِنَهَر» (بقره/249) عربی‌هایی که می‌خوانم قرآن است. «إِنَّ اللَّهَ» به درستی که خدا «مُبْتَلیکُمْ» شما را مبتلا می‌کند «بِنَهَر» به نهر آبی، «نَهَر» یعنی نهر آبی. «فَمَنْ شَرِبَ مِنْهُ فَلَیْسَ مِنِّی‏» هرکس آب بخورد، از ما نیست. «وَ مَنْ لَمْ یَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّی‏» هرکس بخورد، از ما نیست، هرکس نخورد... البته اگر خیلی تشنه هستید، با مشت بخورید. «إِلاَّ مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِیَدِهِ»، «یَد» یعنی ... «بِیَدِهِ» لبی تر کنید، اما سر به آب نگذارید. خودتان را سیراب نکنید اما لبی تر کنید. «فَمَنْ شَرِبَ مِنْهُ فَلَیْسَ مِنِّی‏» شکموها از ما نیستند. «وَ مَنْ لَمْ یَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّی‏» آنهایی که جلوی خودشان را گرفتند، از ما هستند. جمهوری اسلامی سفره‌ای باز کرد. آنهایی که از بیت المال بخور بخور راه انداختند، آنها جزء اصحاب امام زمان نیستند، سوء استفاده کردند. کسی که امکانات دستش بود، سوء استفاده نکرد، او می‌تواند حکومت را به دست بگیرد.

حالا در آستانه‌ی دهه‌ی فجر هم هستیم یک چیزی بگویم. خود انقلاب ما و دهه‌ی فجر ما می‌تواند یک پیش‌زمینه‌ای برای قیام امام زمان باشد. چرا؟ برای اینکه ما چه می‌گوییم؟ ما می‌گوییم: امام زمان مرد خداست، بر دنیا حاکم می‌شود. چطور؟ همینطور که امام خمینی بر ایران حاکم شد. اگر امام خمینی بر ایران حاکم شد، پس امام زمان هم می‌تواند بر دنیا حاکم شود. اگر کسی یک کت و شلوار دوخت، پس می‌تواند ده تا کت و شلوار دیگر هم بدوزد. اگر کسی یک سطر نوشت، می‌تواند ده سطر هم بنویسد. مرد خدا می‌شود حاکم شود. امام زمان بیاید حکومت کره‌ی زمین را بگیرد؟ بله، چطور؟ اینطوری.

2- طاغوت‌ها تار و مار می‌شوند، مگر می‌شود؟ بله در ایران شد. هویداها اعدام شدند. طاغوت‌ها می‌شود. قوانین آسمانی حاکم می‌شود، مگر می‌شود؟ بله شورای نگهبان نشسته هر قانونی ضد اسلام بود رد می‌کند.پس همین انقلاب ما، همین قیام امام خمینی، و همین پیروزی دهه‌ی فجری که خدا قسمت ما کرد همین نشان دهنده‌ی این است که می‌شود.

5- تسلیم بودن در برابر رهبر، شرط پیروز شدن

ما باید تسلیم باشیم. آینده‌ی جهان با کیست؟ با کسانی که تسلیم باشند. در جنگ احد مسلمان‌ها شکست خوردند. آمدند گفتند: یا رسول الله! مگر شما نمی‌گویی «إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ...» باقی‌اش را شما بگویید... «یَنْصُرْکُمْ» (محمد/7) مگر شما نمی‌گویید: «أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقین‏» (بقره/194) پس چرا اینجا خدا با متقین نبود، چرا نصرت نشدیم؟ می‌گوید: بابا! آخر درست است خدا گفته: حق را پیروز می‌کنم، اما شما هم یک وظیفه‌ای دارید. شماها در احد می‌دانید چه کردید؟ «عَصَیْتُم‏» (آل‌عمران/152) معصیت کردید. پیغمبر فرمود: این منطقه را حفاظت کنید، حفاظت نکردید. «تَنازَعْتُمْ» (آل‌عمران/152) نزاع کردید، اختلاف در بین شما افتاد. «فَشِلْتُم‏» (آل‌عمران/152) فَشَل شدید. شُل شدید. اینها آیه‌ی قرآن است. «فَشِلْتُمْ، تَنازَعْتُمْ، عَصَیْتُم‏» رمز شکست در احد اینها بود. آینده‌ی جهان با کیست؟ با امت شُل نمی‌شود. با امتی که معصیت کند، حرف فرماندهی را زمین بگذارد. پیغمبر فرمود: این منطقه را رها نکنید. «تَنازَعْتُمْ» نزاع در شما افتاد. یکی گفت: بمانیم، یکی گفت: برویم. رمز سقوط شما خودتان هستید. آینده‌ی جهان با کیست؟

حدیث داریم یاران امام زمان «کَزُبَرِ الْحَدِید» (کافی/ج8/ص294) مثل آهن پاره هستند.

در قرآن بعضی‌جاها می‌گوید: «لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ» (انبیاء/31) «لَعَلَّهُمْ» یعنی شاید. بعضی‌ جاها هم می‌گوید: «أُولئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ» (بقره/157)، «هُمُ الْمُتَّقُون‏» (بقره/177) «لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ»، «هُمُ الْمُتَّقُون‏». «لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ»، «أُولئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ». «لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ» (بقره/186)، «أُولئِکَ هُمُ الرَّاشِدُونَ» (حجرات/7) یعنی آینده‌ی جهان با کسی است که از این «لَعَّلَ» رد شده باشد به آن قطعی رسیده باشد. آخر یک وقت دکتر می‌گوید: این قرص‌ها را عمل کن. فردا بیا تو را ببینم. یعنی چه؟ یعنی نمی‌دانم این قرص نتیجه می‌دهد یا نمی‌دهد، حالا فعلاً آزمایشی. یک وقت می‌گوید: نه، دوای تو قطعاً همین است. در قرآن راجع به سه چیز سه مرحله دارد. یک مرحله گفته: «لَعَّلَ»، «لَعَّلَ» می‌دانید یعنی چه؟ شاید، «لَعَلَّهُمْ»، «لَعَلَّهُمْ» چه... «لَعَلَّهُمْ یَتَّقُون‏» (بقره/187)، «لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ»، «لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ» (بقره/189) ولی بعضی جاها «لَعَّلَ» نیست. «هُمُ الْمُتَّقُون‏»، «هُمُ الرَّاشِدُونَ»، «هُمُ الْمُفْلِحُون‏» (بقره/5). یعنی باید یاران امام زمان کسی باشد که از «لَعَّلَ» بیرون بیاید، قطعاً.

6- تفکر و برنامه‌ریزی جهانی، نه کشوری و منطقه‌ای

یار امام زمان باید فکر جهانی داشته باشد. چون امام جهانی یک مریدهای جهانی هم می‌خواهد. آدمی که فقط به خودش فکر می‌کند. خودم، کُتم، شلوارم، کفشم، نمره‌ام، بابام، ننه‌ام، حزبم، محله‌ام، قبیله‌ام، آدم‌هایی که درون گروهی، جزئی فکر می‌کنند، آدم‌هایی که جزئی می‌بینند اینها نمی‌توانند یار کسی باشند که کلی ببینند. دعاها ما را کلی بار می‌آورد. «اللَّهُمَّ أَغْنِ کُلَّ فَقِیرٍ» همه‌ی فقیرها را بی‌نیاز کن. «اللَّهُمَّ أَشْبِعْ کُلَّ جَائِع‏» همه‌ی گرسنه‌ها را سیر کن. «اللَّهُمَّ فَرِّجْ عَنْ کُلِّ مَکْرُوب‏»، «اللَّهُمَّ أَصْلِحْ کُلَّ فَاسِد» کل، کل، یعنی کسی که می‌خواهد یار امام زمان باشد باید از نوجوانی فکرش بین‌المللی باشد.ما گاهی وقت‌ها مثلاً می‌بینیم می‌گوید: خدایا، مریض ما را خوب کن. خوب بگو همه‌ی مریض‌ها را. کشور ما را حفظ کن. بگو: همه دنیا را حفظ کن. آینده با کسانی است که فکرشان جهانی باشد. یعنی تنگ نظر، فرد نظر، جزئی نظر نباشد. چشم‌اندازش، چشم‌انداز بی‌نهایت باشد.

حالات روحی، آینده‌ی جهان با کسی است که عاشق امام زمان باشد. من در یکی از برنامه‌ها راجع به عشق امام زمان حرف‌هایی زدم. گفتم: علاقه باید علاقه‌ی جمعی باشد. مثلاً در دعای عهد می‌گوییم: «اللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلَانَا صاحب الزمان عَن جمیع الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَات»، «عن جمیع» خدایا سلام همه‌ی مؤمنین را به امام زمان برسان. همه! صدقه می‌دهم به قصد دفع بلا از همه‌ی مردم، نه دفع بلا از ماشین خودم. همه!

علاقه بدون مرز باشد. «فِی مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا» علاقه بدون شرط باشد «حَیِّهِمْ وَ مَیِّتِهِمْ». بدون تاریخ باشد، «وَ عَنْ وَالِدَیَّ وَ وُلْدِی» عشقش را به امام زمان را در دعای عهد، دعای عهد دعای عشق به امام زمان است. می‌گوید: خدایا، سلام همه‌ی مردم را به امام زمان برسان. خدایا مشارق و مغارب، زنده و مرده، نسل گذشته «والِدَّی»، و نسل آینده «وُلد». چقدر صلوات نه صد هزار تا و یک میلیون و یک میلیارد و صد میلیارد، «زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ وَ مِدَادَ کَلِمَاتِه‏» به عدد هر ذره، به عدد هر سلول، به عدد هر اتم، به عدد هرچه بر آن علم داری. علاقه‌ی تازه به تازه «أُجَدِّدُ لَهُ فِی هَذَا الْیَوْمِ وَ فِی کُلِّ یَوْمٍ» یعنی تازه به تازه، هر روز! آخر یک وقت یک نفر یک کسی را می‌بیند می‌گوید: آه... خیلی مشتاق دیدار هستم. یک وقت هر روز صبح به صبح زنگ می‌زند احوالش را می‌پرسد. دعای عهد می‌گوید: خدایا من هر روز صبح با تو تجدید بیعت می‌کنم. «أُجَدِّدُ لَهُ فِی هَذَا الْیَوْمِ وَ فِی کُلِّ یَوْم» علاقه‌ی رو به رشد «عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَة» اینها را در جلسه‌ی قبل گفتم. عهد یعنی امام زمان با تو تعهد دارم. بالاتر از تعهد، عقد با تو گره می‌خورم. بالاتر از گره «و بیعةً» بیعت می‌کنم، تسلیم تو هستم. این سه جمله سه تا بار دارد. «عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَة» یعنی قرار داد با تو می‌بندم «عَهْداً».

2- «وَ عَقْداً» قراردادم را باز نمی کنم، گره می‌زنم قراردادم را با تو.

3- تسلیم صد در صد هستم. آینده‌ی جهان با کیست؟

7- حضور زنان در حکومت امام زمان(علیه‌السلام)

روایت داریم 50 نفر از یاران درجه یک حضرت مهدی خانم‌ها هستند. حدیث داریم زمانی امام زمان ظهور می‌کند که زن‌ها به قدری رشد علمی داشته باشند که بتوانند در خانه قضاوت کنند بعنی بتوانند تشخیص بدهند، حق با چه کسی است و باطل با چه کسی؟ یعنی این زن‌های ما رشد علمی‌شان و عدالت‌شان طوری باشد که بتوانند قضاوت عادلانه کنند. این مهم است.

چه کسانی دور امام زمان جمع می‌شوند؟ پا برهنه‌ها، بچه‌های یتیم، رجایی یتیم بود. همین بسیجی‌هایی که بنی صدر کذایی می‌گفت: نمی‌دانم عوام هستند، اینها تخصص ندارند، اینها سواد ندارند. حالا ببینید همین بسیج چه اختراعات و چه ابتکارات و چه دانشمندانی در بسیج است. حدیث داریم زمان امام زمان(ع) عقل یک انسان عقل چهل انسان می‌شود. آینده‌ی جهان با کیست؟

یک روایت خواندم یک بار دیگر می‌خواهم این روایت را تکرار کنم. امام رضا در قنوت نمازش گفت: خیلی مهم است. توجه کنید! امام رضا، هنوز امام زمان متولد نشده، پدر بزرگ امام زمان است. ولی حدیث داریم امام رضا (ع) در قنوتش این دعا را می‌خواند. گوش بدهید. «و اجعلنی من انصاره» خدایا مرا از یاران حضرت مهدی قرار بده. «بِأَبِی وَ أُمِّی سَمِیُّ جَدِّی‏» پدرم و مادرم فدای آن مهدی که همنام جدم است. «وَ شَبِیهِی وَ شَبِیهُ مُوسَى بْنِ عِمْرَان‏» (بحارالانوار/ج51/ص152) «اشفق علی الناس من آبائهم و امهاتهم» امام زمان مهرش از پدرانشان و از مادرانشان به مردم بیشتر است.

انقلاب ما یک صفحه‌ای بود از کتاب مهدویت. مهدویت یعنی چه؟ یعنی امام زمان می‌آید، مرد خدا حاکم می‌شود. اگر امام خمینی حاکم شد، امام زمان هم حاکم می‌شود. مستضعفین حکومت دست می‌گیرند. اگر رجایی‌ها و چمران‌ها و بچه‌های بسیج و حزب اللهی اگر همین سربازهای گمنام و غیر گمنام و همین قوای مسلح و همین بچه‌ها، اگر اینها، همین زن‌ها، همین شهدا، خانواده‌هایشان اگر این طبقه حاکم شدند، پس می‌شود حاکم شد. اگر دیدیم مبارک‌ها و نمی‌دانم فرض کنید صدام‌ها، شاه‌ها، اگر اینها سقوط کردند پس می‌شود. پس می‌شود! انقلاب ما یک پیش فرضی است برای اینکه حکومت امام زمان می‌شود.

وظیفه‌ی ما چیست؟

وظیفه‌ی ما در زمان غیبت این است که ببینیم امام زمان از ما چه خواسته است.

اول: چرا امام زمان غایب است؟ این را که می‌خواهم بگویم تکراری است. چون آخر من 32 سال است در تلویزیون هستم. بعد از 32 سال نمی‌توانم همه حرف‌هایم نو نو نو باشد. بخشی‌اش نو است، بخشی را هم باید تکرار کنم. بخشی‌ هم یادم هست تکرار می‌کنم. می‌فهمم ولی مخصوصاً تکرار می‌کنم. چون سه نسل عوض شده است. یک مثلی زدم برای امام زمان که امام زمان چرا غایب است؟ مثلی که سالهای قبل زدم این است. گفتم: یک لامپی را شهرداری می‌آید می‌زند. این لامپ است، بچه‌ها می‌آیند می‌شکنند. لامپ دوم را می‌زند. لامپ دوم باز می‌شکند. لامپ سوم را می‌زند. اگر یازده لامپ را شکستند، شما مسؤول برق منطقه باشی، لامپ دوازدهم را می‌زنی، با اینکه یازده تا را شکستند باز هم لامپ دوازدهم را می‌زنی یا نمی‌زنی؟ بگویید... نمی‌زنی... امیرالمؤمنین چراغ هدایت را شکستند، امام حسن، امام حسین، یازده تا چراغ هدایت را شکستند. خداوند لامپ دوازدهمی را دیگر وصل نمی‌کند. می‌گوید: هر وقت آدم شدید.

8- نظارت امام زمان(علیه‌السلام) بر زندگی ما

نقش امام زمان، نظارت، هر هفته کارهای ما را حضرت مهدی(ع) می‌بیند. قرآن هم می‌گوید: «فَسَیَرَى اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُون‏» (توبه/105) خدا و رسول و مؤمنون عمل شما را می‌بینند. آنوقت مؤمنون، من که عمل شما را نمی‌بینم. آیا شما عمل من را می‌بینی؟ می‌دانی دیشب مثلاً من چه غذایی خوردم؟ دیروز با چه کسی صحبت کردم؟ من عمل شما را نمی‌دانم. اینکه می‌گوید: خدا عمل شما را می‌بیند، رسول می‌بیند، مؤمنون می‌بینند، یعنی یک گروه خاصی از مؤمنین که روایات متعدد داریم اهل بیت هستند. امام زمان کارهای ما را می‌بیند، در حق ما دعا می‌کند، لغزش‌ها، غصه‌های ما برای امام زمان غصه است. شادی‌های ما برای امام زمان شادی است. صدقه می‌دهیم برای دفع بلا از جان امام زمان می‌دهیم. «اللهم کن لولیک»‌ها را بخوانیم. برای ظهورش دعا کنیم.

خدایا ما را از عباد صالحی که در قرآن تعریفش را کردی قرار بده. خدایا آن کسانی که حکومت را از گردانه‌ی حق خارج کردند، به اهل بیت ظلم کردند، به قول دعای ندبه «این الحسن، این الحسین» باید امام صادق و امام حسین حکومت کنند، بنی امیه و بنی عباس‌ها آمدند و مسیر را عوض کردند. خدایا آن به آن لعنت و قهر و غضبت را بر آنها روز به روز بیشتر بفرما. دعاهای امام زمان را مستجاب و ما را مشمول دعای خاص امام زمان قرار بده.

این بحث به مناسبت این بود که ماه ربیع بعد از محرم و صفر آغاز امامت امام دوازدهم و در آستانه‌ی آغاز امامت و دهه‌ی فجر بودیم راجع به این صحبت کردیم.

«والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته»