-
شنبه, ۱۴ دی ۱۳۹۲، ۱۰:۳۴ ق.ظ
-
۴۰۰
وهابیا با دیدگاه خاصی که در میزان شرک و توحید دارند،بسیاری از مسلیمین؛از قبیل تبرک،استعانت از ارواح اولیای الهی و... را شرک می دانند،و عاملان آن را مشرک می خوانند و به تبع آن خون و اموالشان را حلال می شمرند.
فتاوای وهابیان در مورد شرک
1-شیخ عبدالعزیز بن باز مفتی وهابیان در عصر خود می گوید:((دعا از مصادیق عبادت است و هرکس در هر بقعه ای از بقعه های زمین بگوید:یا رسول الله یا نبی الله یا محمد به فریاد من برس،مرادریاب،مرایاری کن،مراشفا بده،امتت را یاری کن و...با گفتن این جمله ها برای خدا شریک در عبادت قرار داده و درحقیقت پیامبر صلی الله علیه و اله وسلم را عبادت نموده است...)).
2-این آقا در جایی دیگر می گوید:«بی شک کسانی که به پیامبر صلی الله علیه واله وسلم یا غیر او از اولیا و انبیا و ملائکه یا جن،پناه میبرند معتقدند که آنان دعایشان را شنیده و حاجتشان را برآوده میکنند این اعتقادها انواعی از شرک اکبر است.زیرا علم غیب را غیر از خدا کسی دیگر نمی داند.دلیل دیگر این که تصرفات و اعمال اموات در دنیا با مرگ منقطع شده است-خواه پیامبر باشند یا غیر پیامبر-و ملائکه و جن نیز از ما غایب و به شئون خود مشغول اند».
3-همو می گوید:«در نماز اقتدا به مشرکان جایز نیست،از جمله ی آنان کسانی اند که به غیر خدا استغاثه می کنند و از او مدد می خواهند؛زیرا استغاثه به غیر خدا؛از اموات و بت ها و جن و غیر این ها از انواع شرک به خداست...»
و نمونه های زیاد دیگری که جای تامل بسیار دارد.
وهابیان با این برخوردها چه هدفی را دنبال می کنند؟
با دفت در رفتار آنان پی می بریم که آنان در ظاهر یک اصل مهمی را دنبال می کنند که همان گسترش توحید و مقابله با انواع شرک و بت پرستی است،ولی واقع امر و پشت قضیه حکایت از امر دیگری دارد.واقع امر آن است که آن ها خواسته یا ناخواسته هدفی را دنبال می کنند که استعمار،خواهان ان است که همان تفرقه بین مسلمین و ایجاد فتنه ها و جنگ ها بین آنان است تا در این میان دشمن سوء استفاده کرده به مطالع شوم خود برسد.گروهی از محققین در تاریخ وهابیت این هدف مخفی را به اثبات رسانده و تصریح نموده اند که اصل این مذهب و تاسیس ان در جزیره العرب به امر مستقیم وزارت مستعمرات انگلستان بوده است؛زیرا بهترین مذهبی که می تواند مطالع پلید انان را تامین کند این مذهب با همین افکار آن هم در جزیره العرب است.
در پاسخ به این مطلب باید گفت که توحید ،اساس دعوت انبیا بوده است ولاغیر.
بی شک دعوت انبیا توحید و نفی شرک و بت پرستی بوده است.قرآن کریم به این هدف اساسی انبیا اشاره نموده و می فرماید:(ولقد بعثنا فی کل امه رسول ان اعبدوا الله) «و هرآینه در هرامتی پیامبری فرستادیم تا آنان را به عبادت خدا دعوت نمایند».
«سوره ی نحل*آیه ی 32»
مراحل توحید
1-توحید در الوهیت
2-توحید در خالقیت
3-توحید در ربوبیت
4-توحید در عبادت
توحیددر الوهیت:
یعنی تنها موجود مستحق عبادت که دارای همه صفات کمال و جمال بالاستقلال بوده،خداوند متعال است.
خداوند متعال می فرماید:«والهکم اله واحد».و خدای شما خدای یکتاست.(بقره*163)
2-توحید درخالقیت:
یعنی تنها خالق مستقل در عالم یکی است و هرکس غیر او در خالقیتش محتاج به اذن و مشیت اوست و کسی بدون اراده ی او کاری انجام نمی دهد. ولی اراده و مشیت الهی با اختیار بنده ناسازگاری ندارد؛زیرا اراده الهی بر این تعلق گرفته که بندگان با اراده و اختیار خود اعمالشان را انجام دهند.
خداوند متعال می فرماید:«قل الله خالق کل شیء».(رعد*16)
3-توحید در ربوبیت:
یعنی تنها تربیت کننده و مدبر شئون عالم و خلقت اشیاء و هدایت کننده ی آن ها به سوی اهدافشان به صورت مستقل،خداوند متعال است و هرکس دیگر که شانی از شئون تدبیر دارد، به اذن و اراده و مشیت الهی است.خداوند متعال می فرماید:«الحمدلله رب العالمین»(فاتحه*2)
4-توحید در عبادت:
یعنی پرستش مخصوص خداوند متعال است.خداوند متعال در آیات بسیاری به این نوع توحید اشاره کرده است:از جمله:
«وقضی ربک الا تعبدوا الا ایاه».(اسرء*23)و حکم کرده پروردگار تو این که غیر اورا عبادت نکنید.
ادامه دارد...