عوض نشدن خانه احمدی‌نژاد فضیلت است؟

روزنامه اصلاح طلب اعتماد به اظهارات یکی از معاونان دولت احمدی نژاد واکنش تندی نشان داد و نوشت: چند روز پیش یکی از معاونان رییس‌جمهور سابق در دفاع از وی گفت: «باعث افتخار است که احمدی‌نژاد بعد از هشت‌سال حضور در قدرت هنوز در همان خانه‌یی نشسته که آنجا بوده، او هنوز در نارمک ساکن است.» این استدلال مثل آن می‌ماند که برای تعریف از یک پزشک، به جای آنکه درصد موفقیت‌های او در درمان را شرح دهیم، بگوییم او همچنان در فلان محله‌یی که قبلا بوده، زندگی می‌کند و حق ویزیت دریافت نمی‌کند. ولی در عمل بیمارانش را به جای درمان، راهی آخرت کرده است!! 
 

حالا بیایید فرض کنید که نه تنها آقای احمدی‌نژاد، بلکه ١٠ نفر از دوستان و همکارانش سالانه هر کدام ١٠٠ میلیون تومان حقوق می‌گرفتند. در یک دوره هشت ساله می‌شد ١٠٠ میلیارد تومان و اگر ١٠ نفر هم به آنان اضافه کنیم، می‌شود ٢٠٠ میلیارد تومان. ١٠برابر این را هم قبول کنیم، می‌شود ٢٠٠٠ میلیارد تومان. ولی به جای این وضعی که الان داریم، فقط می‌توانستند با کارآیی لازم سالانه فقط یک درصد بر رشد اقتصادی اضافه کنند، در این صورت حداقل ١٥٠ هزار میلیارد تومان به مردم خدمت کرده بودند. در واقع اگر آنان به جای به رخ کشیدن کفش پاره یا کاپشن گمرکی یا اندازه کوچک آپارتمان یا خوردن نان و پنیر، بهترین کفش‌ها را می‌پوشیدند و بهترین مارک لباس را به تن می‌کردند و در آپارتمان پنت‌هاوس زعفرانیه زندگی می‌کردند و هر روز صبحانه و ناهار و شام خاویار می‌خوردند، برای مردم بهتر بود از اینکه ٨٠٠ میلیارد دلار درآمد نفتی را اتلاف نمی‌کردند و آن را صرف توسعه و رفاه مردم می‌کردند. 
 
کار رییس‌جمهور، مدیریت و توسعه کشور است و ارزیابی موفقیت و شکست او از طریق سنجش این موارد به دست می‌آید و نه اندازه یا محل آپارتمانش. این تعبیر از رییس‌جمهور خوب یعنی انبارداری که نگهبان انبار باشد و فقط خودش دزدی نکند یا دزدی او را نبینیم ولی اگر به هر دلیلی انبار آتش گرفت ایرادی ندارد. وقتی که او نتوانسته یا نخواسته جلوی فسادهای هزار میلیاردی را بگیرد، برای من چه فرقی دارد که او در آپارتمان ١٠٠ متری ساکن است یا هزار متری؟ اتفاقا این نوع جانماز آب کشیدن‌ها، نوعی نعل وارونه زدن است تا مردم متوجه اصل ماجرا نشوند.