-
شنبه, ۲۴ اسفند ۱۳۹۲، ۱۱:۲۰ ق.ظ
-
۱۶۲
امام حسن عسکری(علیه السلام) در مورد مقام و مرتبه حضرت فاطمه
زهرا(سلام الله علیها) می فرمایند: «نحن حجج اللّه على خلقه و جدّتنا فاطمة حجّة
علینا: ما حجتهای خدا بر مخلوقین هستیم و جد ما حضرت فاطمه حجت بر ماست.»
یک آیه قرآنی در مورد مودت اهل بیت(علیه السلام)
خداوند کریم در آیه 23 سوره شوری می فرمایند: «ذَلِکَ الَّذِی یُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُل لَّا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَى وَمَن یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُ فِیهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ: این همان [پاداشى] است که خدا بندگان خود را که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده اند [بدان] مژده داده است بگو به ازاى آن [رسالت] پاداشى از شما خواستار نیستم مگر دوستى درباره خویشاوندان و هر کس نیکى به جاى آورد [و طاعتى اندوزد] براى او در ثواب آن خواهیم افزود قطعا خدا آمرزنده و قدرشناس است.»
چند حدیث در مودت اهل بیت(علیه السلام)
در قرآن و روایات اسلامی بر مودت و محبت اهل بیت پیامبر(ص) تأکید فراوان شده است و این تنها بدان جهت نیست که آنان ذریه پیامبر(ص) و از نسل اویند، بلکه از آن جهت است که آنان دارای فضایل و کمالات و به عبارت دیگر جامع همه صفات کمال و جمالند. به تعبیر دقیقتر مظهر صفات جمال و جلال الهی اند، لذا در حقیقت، دوست داشتن آنان با آن جامعیت، محبت به خوبیهایی است که در آنان به نحو کامل تجلّی نموده و منبع همه این خوبیها خداوند متعال است. پس در حقیقت محبت و اظهار عشق و ارادات قلبی به اهل بیت(علیه السلام) محبت و اظهار ارادات به خداوند متعال است و از آنجا که محبّت، نیرویی است که انسان را به سوی محبوب سوق می دهد، پس از جنبه تربیتی، محبت به خوبان، انسان را به خوبیها سوق می دهد.
رسول خدا(صلی الله علیه اله) فرمودند: «أساس الاسلام حبّی و حبّ أهل بیتی: اساس اسلام، دوستی من و اهل بیت من است و نیز فرمودند: «لکلّ شیء أساس و أساس الاسلام حبّنا أهل البیت: برای هر چیزی اساسی است و پایه اسلام حب ما اهل بیت است.
همچنین آن حضرت فرمودند: «حبّ آل محمد یوماً خیر من عباده سنه و من مات علیه دخل الجنّه: یک روز دوستی آل محمد، بهتر از یک سال عبادت است و کسی که بر آن دوستی بمیرد داخل بهشت می شود. پیامبر(صلی الله علیه واله) اشاره به علی(علیه السلام) کرد و فرمود: «أیّها الناس امتحنوا أولادکم بحبّه، فانّ علیّاً لا یدعو الی ضلاله، و لا یبعد عن هدی، فمن أحبّه فهو منکم، و من أبغضه فلیس منکم: ای مردم! اولاد خود را به دوستی علی امتحان نمایید، زیرا او شما را گمراه نمی کند و از هدایت دور نمی سازد. پس هر یک از اولاد شما که علی را دوست بدارد از شماست، و هر کدام که او را دشمن بدارد از شما نیست.»
احادیثی در مقام حضرت زهرا(سلام الله علیها)
امام صادق(علیه السلام) می فرمایند: «... فمن عرف فاطمة حق معرفتها فقد ادرک لیلة القدر: هر کس به شناخت حقیقی فاطمه علیها السلام دست یابد، بی گمان شب قدر را درک کرده است .» پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: «من احب فاطمة ابنتی فهو فی الجنة معی ومن ابغضها فهو فی النار: هر کس فاطمه دخترم را دوست بدارد، در بهشت با من است، و هر کس با او دشمنی ورزد، در آتش [دوزخ] است .» همچنین پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: «انی سمیت ابنتی فاطمة لان الله عزوجل فطمها وفطم من احبها من النار: من نام دخترم را فاطمه گذاشتم; زیرا خدای عزوجل فاطمه و هر کس که او را دوست دارد، از آتش دوزخ دور نگه داشته است .»
خداوند کریم در آیه 23 سوره شوری می فرمایند: «ذَلِکَ الَّذِی یُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُل لَّا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَى وَمَن یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُ فِیهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ: این همان [پاداشى] است که خدا بندگان خود را که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده اند [بدان] مژده داده است بگو به ازاى آن [رسالت] پاداشى از شما خواستار نیستم مگر دوستى درباره خویشاوندان و هر کس نیکى به جاى آورد [و طاعتى اندوزد] براى او در ثواب آن خواهیم افزود قطعا خدا آمرزنده و قدرشناس است.»
چند حدیث در مودت اهل بیت(علیه السلام)
در قرآن و روایات اسلامی بر مودت و محبت اهل بیت پیامبر(ص) تأکید فراوان شده است و این تنها بدان جهت نیست که آنان ذریه پیامبر(ص) و از نسل اویند، بلکه از آن جهت است که آنان دارای فضایل و کمالات و به عبارت دیگر جامع همه صفات کمال و جمالند. به تعبیر دقیقتر مظهر صفات جمال و جلال الهی اند، لذا در حقیقت، دوست داشتن آنان با آن جامعیت، محبت به خوبیهایی است که در آنان به نحو کامل تجلّی نموده و منبع همه این خوبیها خداوند متعال است. پس در حقیقت محبت و اظهار عشق و ارادات قلبی به اهل بیت(علیه السلام) محبت و اظهار ارادات به خداوند متعال است و از آنجا که محبّت، نیرویی است که انسان را به سوی محبوب سوق می دهد، پس از جنبه تربیتی، محبت به خوبان، انسان را به خوبیها سوق می دهد.
رسول خدا(صلی الله علیه اله) فرمودند: «أساس الاسلام حبّی و حبّ أهل بیتی: اساس اسلام، دوستی من و اهل بیت من است و نیز فرمودند: «لکلّ شیء أساس و أساس الاسلام حبّنا أهل البیت: برای هر چیزی اساسی است و پایه اسلام حب ما اهل بیت است.
همچنین آن حضرت فرمودند: «حبّ آل محمد یوماً خیر من عباده سنه و من مات علیه دخل الجنّه: یک روز دوستی آل محمد، بهتر از یک سال عبادت است و کسی که بر آن دوستی بمیرد داخل بهشت می شود. پیامبر(صلی الله علیه واله) اشاره به علی(علیه السلام) کرد و فرمود: «أیّها الناس امتحنوا أولادکم بحبّه، فانّ علیّاً لا یدعو الی ضلاله، و لا یبعد عن هدی، فمن أحبّه فهو منکم، و من أبغضه فلیس منکم: ای مردم! اولاد خود را به دوستی علی امتحان نمایید، زیرا او شما را گمراه نمی کند و از هدایت دور نمی سازد. پس هر یک از اولاد شما که علی را دوست بدارد از شماست، و هر کدام که او را دشمن بدارد از شما نیست.»
احادیثی در مقام حضرت زهرا(سلام الله علیها)
امام صادق(علیه السلام) می فرمایند: «... فمن عرف فاطمة حق معرفتها فقد ادرک لیلة القدر: هر کس به شناخت حقیقی فاطمه علیها السلام دست یابد، بی گمان شب قدر را درک کرده است .» پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: «من احب فاطمة ابنتی فهو فی الجنة معی ومن ابغضها فهو فی النار: هر کس فاطمه دخترم را دوست بدارد، در بهشت با من است، و هر کس با او دشمنی ورزد، در آتش [دوزخ] است .» همچنین پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: «انی سمیت ابنتی فاطمة لان الله عزوجل فطمها وفطم من احبها من النار: من نام دخترم را فاطمه گذاشتم; زیرا خدای عزوجل فاطمه و هر کس که او را دوست دارد، از آتش دوزخ دور نگه داشته است .»
